Uchwały Krajowej Rady Sądownictwa

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Przemysław Sławomir Banasik urodził się 23 kwietnia 1970 r. w Gdańsku. W 1995 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego z ogólną oceną dobrą. Po odbyciu w latach 1995-1997 pozaetatowej aplikacji sądowej w okręgu Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku, we wrześniu 1997 r. złożył egzamin sędziowski z łącznym wynikiem dobrym. Z dniem 10 października 1997 r. został mianowany asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym w Gdańsku. Powierzone obowiązki orzecznicze wykonywał w wydziale gospodarczym. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 lipca 1999 r. został powołany na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego w Gdańsku. Od listopada 2001 r. do końca czerwca 2005 r. pełnił funkcję Przewodniczącego IX Wydziału Gospodarczego. W związku z reorganizacją Sądu Rejonowego w Gdańsku, z dniem 1 lipca 2005 r. został przeniesiony na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku. Od lipca do listopada 2005 r. pełnił funkcję Zastępcy Przewodniczącego V Wydziału Gospodarczego tego Sądu. W 2006 r. ukończył podyplomowe studia w zakresie prawa europejskiego dla sędziów sądów powszechnych i prokuratorów, zorganizowane przez Instytut Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. W 2007 r. ukończył studia podyplomowe w zakresie ekonomii i prawa gospodarczego, zorganizowane przez Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 maja 2008 r. został powołany do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w Gdańsku. Orzekał w XII Wydziale Gospodarczym Odwoławczym i w XVI Wydziale Cywilnym Odwoławczym. Od lipca 2009 r. przez rok pełnił funkcję rzecznika prasowego Sądu Okręgowego w Gdańsku. Od lipca 2010 r. do marca 2013 r. był delegowany do pełnienia obowiązków sędziego w Sądzie Rejonowym w Wejherowie, w związku z powierzeniem mu funkcji Prezesa tego Sądu. W latach 2010-2016 był wielokrotnie delegowany przez Prezesa Sądu Apelacyjnego w Gdańsku do orzekania w tym Sądzie, w ramach jednodniowych delegacji. Powierzone obowiązki wykonywał w I Wydziale Cywilnym i V Wydziale Cywilnym. Od marca 2013 r. do października 2016 r. pełnił funkcję Prezesa Sądu Okręgowego w Gdańsku a od kwietnia 2013 r. sprawował jednocześnie funkcję Przewodniczącego X Wydziału Wizytacji. Z dniem 9 października 2016 r. został powołany do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Apelacyjnego w Gdańsku. Orzeka w I Wydziale Cywilnym. Prowadzi działalność naukowo-dydaktyczną. Od października 2001 r. do chwili obecnej jest zatrudniony na Wydziale Zarządzania i Ekonomii Politechniki Gdańskiej w Katedrze Przedsiębiorczości i Prawa Gospodarczego, początkowo na stanowisku asystenta, następnie adiunkta a obecnie profesora nadzwyczajnego. W dniu 19 listopada 2008 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk ekonomicznych (rozprawa doktorska „Wpływ form zatrudnienia na koszty pracy”). W dniu 14 grudnia 2017 r. uzyskał zaś stopień doktora habilitowanego nauk ekonomicznych (rozprawa habilitacyjna „Sąd zaangażowany społecznie-pożądany kierunek zmian”). Jest autorem licznych publikacji naukowych, w tym monografii i artykułów w czasopismach prawniczych i ekonomicznych, w szczególności z zakresu prawa gospodarczego, prawa pracy i organizacji wymiaru sprawiedliwości. Wystąpił jako redaktor naukowy kilku publikacji monograficznych, dotyczących organizacji wymiaru sprawiedliwości. Od 2001 r. prowadzi zajęcia dydaktyczne z zakresu prawa europejskiego, prawa gospodarczego, prawa cywilnego i prawa pracy dla studentów Politechniki Gdańskiej. Jest laureatem nagród Rektora tej Uczelni za szczególne osiągnięcia w działalności naukowej (w latach 2003, 2004, 2006, 2007, 2011, 2014, 2015, 2016, 2017 i 2018) oraz za wyróżniającą się działalność dydaktyczną (2005 r.). Jest członkiem stowarzyszeń naukowych: Towarzystwa Naukowego Prakseologii i Stowarzyszenia Forum Myśli Instytucjonalnej. Brał udział w szeregu konferencjach naukowych, zarówno krajowych, jak i zagranicznych, w tym jako prelegent. Brał również udział w licznych szkoleniach zawodowych, m.in. zorganizowanych przez Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury oraz Prezesa Sądu Apelacyjnego w Gdańsku

Opinia wizytatora

Pozytywną opinię o kandydacie sporządził Dziekan Wydziału Zarządzania i Ekonomii Politechniki Gdańskiej.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Paweł Piotr Bronkiewicz urodził się 30 maja 1971 r. w Ulanowie. Od 1 września 1993 r. do 31 marca 2001 r. był zatrudniony w Sądzie Rejonowym w Nisku, kolejno na stanowiskach: protokolanta sądowego, sekretarza, kuratora zawodowego dla nieletnich i starszego kuratora zawodowego. W 2000 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie z wynikiem dostatecznym. Po odbyciu w latach 2000-2003 aplikacji sądowej - początkowo pozaetatowej, a od 31 marca 2003 r. etatowej - w okręgu Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu, złożył w kwietniu 2003 r. egzamin sędziowski z oceną dobrą. Od 1 lipca 2003 r. do 31 stycznia 2004 r. pracował jako referendarz sądowy, początkowo w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Nisku, a następnie w Ośrodku Migracji Ksiąg Wieczystych w Nisku. Decyzją Ministra Sprawiedliwości z dniem 1 lutego 2004 r. został mianowany asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym w Nisku. Powierzone czynności wykonywał w I Wydziale Cywilnym oraz VII Zamiejscowym Wydziale Grodzkim z siedzibą w Ulanowie. Od 1 kwietnia 2004 r. pełnił obowiązki Przewodniczącego tego Wydziału. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 lutego 2008 r. został powołany do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Rejonowego w Nisku. W Sądzie tym orzekał jednocześnie w VII Zamiejscowym Wydziale Grodzkim w Ulanowie (pełniąc funkcję Przewodniczącego tego Wydziału do 30 czerwca 2009 r.) i w Wydziale Cywilnym. Po zniesieniu sądów grodzkich pełnił czynności w Wydziale Cywilnym Sądu Rejonowego w Nisku. Decyzją Ministra Sprawiedliwości, w związku ze zniesieniem Sądu Rejonowego w Nisku, został przeniesiony z dniem 1 stycznia 2013 r. na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego w Stalowej Woli, gdzie orzekał w I Wydziale Cywilnym. Od 15 listopada 2013 r. do 31 marca 2015 r. pełnił funkcję Przewodniczącego V Wydziału Ksiąg Wieczystych a od 1 marca 2015 r. do kwietnia 2017 r. funkcję Zastępcy Przewodniczącego I Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego w Stalowej Woli. Z dniem 20 kwietnia 2017 r. został powołany do pełnienia funkcji Prezesa tego Sądu, na okres czterech lat, jak i do pełnienia funkcji Przewodniczącego I Wydziału Cywilnego. Był wielokrotnie delegowany do pełnienia czynności sędziego w Sądzie Okręgowym w Tarnobrzegu. Kandydat w 2006 r. ukończył studia podyplomowe z zakresu prawa europejskiego dla sędziów, organizowane przez Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie -Skłodowskiej w Lublinie z wynikiem pozytywnym. W latach 2009-2010 uczestniczył w Studium Prawa Cywilnego dla Sędziów Sądów Powszechnych, zorganizowanym przez Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury we współpracy z Instytutem Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Podnosi kwalifikacje przez uczestnictwo w licznych szkoleniach zawodowych, w tym organizowanych przez Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury.

Opinia wizytatora

W przekonaniu Krajowej Rady Sądownictwa kandydat posiada wprawdzie wieloletnie doświadczenie orzecznicze, ale wyłącznie w sądzie rejonowym, a w sądzie okręgowym w ograniczonym zakresie (pełnienie obowiązków sędziego sądu okręgowego w ramach udzielanych delegacji). Nie prowadzi działalności naukowej i nie uzyskał stopnia naukowego z zakresu nauk prawnych. W ocenie Rady nie wykazał zatem, aby wyróżniał się wysokim poziomem wiedzy prawniczej, który uzasadniałby awans z sądu rejonowego do Sądu Najwyższego, z pominięciem pozostałych szczebli sądownictwa powszechnego.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Dariusz Czajkowski urodził się 7 lutego 1963 r. w Białymstoku. W 1986 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego z oceną bardzo dobrą. Po odbyciu w latach 1990-1992 aplikacji prokuratorskiej w Prokuraturze Wojewódzkiej w Ostrołęce, złożył w marcu 1992 r. egzamin prokuratorski z oceną bardzo dobrą. Z dniem 1 kwietnia 1992 r. został mianowany asesorem Prokuratury Rejonowej w Ostrołęce. Z dniem 10 lipca 1993 r. został powołany na stanowisko prokuratora tej Prokuratury. Z dniem 1 grudnia 1995 r. został powołany na stanowisko prokuratora Prokuratury Wojewódzkiej w Ostrołęce. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 grudnia 1996 r. został powołany do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Wojewódzkiego w Ostrołęce. Orzekał w wydziale karnym. W związku z reorganizacją jednostek wymiaru sprawiedliwości został z dniem 1 lipca 2001 r. przeniesiony na stanowisko sędziego Sądu Okręgowego w Łomży, by z dniem 1 września 2001 r. zostać ponownie przeniesiony na stanowisko sędziego Sądu Okręgowego w Ostrołęce. Orzekał w pionie karnym a w okresie od 1 stycznia 2000 r. do 30 czerwca 2001 r. pełnił funkcję wizytatora do spraw karnych. Następnie, na własny wniosek, z dniem 18 listopada 2002 r. został przeniesiony na stanowisko sędziego Sądu Okręgowego w Białymstoku. Początkowo orzekał w VIII Wydziale Karnym Odwoławczym a następnie w III Wydziale Karnym, w którym pełnił funkcję Przewodniczącego Wydziału. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 maja 2008 r. został powołany do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Apelacyjnego w Białymstoku. Orzeka w II Wydziale Karnym, pełniąc od 28 marca 2017 r. funkcję Przewodniczącego tego Wydziału. W latach 2012-2015, na podstawie decyzji Ministra Sprawiedliwości, był sześciokrotnie delegowany na trzymiesięczne okresy do pełnienia obowiązków sędziowskich w Izbie Karnej Sądu Najwyższego. Z dniem 1 lipca 2018 r. został powołany na stanowisko sędziego Sądu Dyscyplinarnego przy Sądzie Apelacyjnym w Białymstoku. W łatach 2016-2018 był członkiem Komisji Egzaminacyjnej do przeprowadzenia egzaminu sędziowskiego. Od 2018 r. jest wykładowcą w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury. Prowadził szkolenia również dla aplikantów radcowskich. Polska Sekcja Międzynarodowej Komisji Prawników w 2008 r. przyznała mu wyróżnienie w konkursie „Sędzia Europejski 2008” a w 2010 r. przyznała tytuł honorowy „Sędzia Europejski 2010”. Od 2017 r. publikuje w dzienniku „Rzeczpospolita”, zajmując głos w publicznej debacie na temat problemów sądownictwa i wymiaru sprawiedliwości. W latach 2012-2016 w biuletynie „Orzecznictwo Sądów Apelacji Białostockiej” opublikowano kilkanaście orzeczeń, w których był sędzią sprawozdawcą. Kilka orzeczeń sądu apelacyjnego, wydanych z jego udziałem, zostało zaś opublikowanych w zbiorze orzeczeń Sądu Najwyższego. Kandydat podnosi kwalifikacje zawodowe, uczestnicząc w licznych szkoleniach, konferencjach i warsztatach.

Uzasadnienie wyboru przez KRS

O przedstawieniu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej Antoniego Tadeusza Bojańczyka, Leszka Boska, Dariusza Czajkowskiego, Pawła Czubika, Tomasza Demendeckiego, Marka Zbigniewa Dobrowolskiego, Pawła Sławomira Księżaka, Joanny Bożeny Lemańskiej, Marcina Łochowskiego, Oktawiana Dariusza Nawrota, Janusza Dariusza Niczyporuka, Adama Janusza Redzika, Mirosława Sadowskiego, Marka Mariana Siwka, Ewy Leokadii Stefańskiej, Aleksandra Bogusława Stępkowskiego, Marii Agnieszki Szczepaniec, Krzysztofa Andrzeja Wiaka, Jacka Widło i Grzegorza Mariana Żmija zadecydował całokształt okoliczności sprawy, w szczególności posiadane przez tych kandydatów długoletnie i zróżnicowane doświadczenie zawodowe, zbieżne z profilem Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego, oraz ich wiedza i predyspozycje, gwarantujące prawidłowe funkcjonowanie tej Izby. W ocenie Rady kandydaci przedstawieni do powołania prezentują bardzo wysoki poziom wiedzy prawniczej, a także cechy osobowościowe predestynujące ich do objęcia urzędu sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych.

Opinia wizytatora

Pozytywną opinię o kandydacie sporządził Prezes Sądu Apelacyjnego w Białymstoku. W ocenie Krajowej Rady Sądownictwa kandydat posiada wieloletnie i zróżnicowanie doświadczenie orzecznicze, w tym w Izbie Karnej Sądu Najwyższego, gdzie orzekał w ramach delegacji od 2012 r. do 2015 r. To kilkuletnie doświadczenie w wykonywaniu obowiązków sędziego Sądu Najwyższego, a także efektywne łączenie działalności orzeczniczej z działalnością administracyjną w strukturach wymiaru sprawiedliwości i działalnością dydaktyczną pozwala, w ocenie Rady, uznać, że kandydat w najwyższym stopniu spełnia przesłanki formalne powołania na urząd sędziego Sądu Najwyższego. W szczególności wyróżnia się bardzo wysokim poziomem wiedzy z zakresu prawa karnego. Wiedza merytoryczna kandydata na temat zagadnień należących do właściwości Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych oraz jego predyspozycje osobowościowe do pełnienia urzędu na najwyższym stanowisku sędziowskim zostały ocenione bardzo wysoko podczas wysłuchania przez zespół członków Krajowej Rady Sądownictwa.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Dorota Anna Dahir urodziła się 3 września 1965 r. we Wrocławiu. W 1992 r. ukończyła wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego z wynikiem dobrym. W latach 1992-1997 była zatrudniona w Banku Zachodnim WBK S.A. na stanowisku inspektora windykacji, a następnie inspektora w Departamencie Organizacji i Rozwoju. Po odbyciu aplikacji radcowskiej w Okręgowej Izbie Radców Prawnych we Wrocławiu, w kwietniu 1997 r. złożyła egzamin radcowski z oceną dobrą. Uchwałą Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych we Wrocławiu z dnia 26 czerwca 1997 r. została wpisana na listę radców prawnych. Zawód ten wykonywała od września 1997 r. do września 2015 r. W latach 1997-2007 pracowała na stanowisku radcy prawnego w Banku BPH S.A., a następnie w latach 2007-2010 w Banku Pekao S.A. Ponadto, od 1998 r. prowadziła również indywidualną kancelarię radcowską. Decyzją Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 marca 2015 r. została powołana na stanowisko notariusza, z wyznaczeniem siedziby kancelarii notarialnej we Wrocławiu. Z dniem 9 czerwca 2018 r., na własną prośbę, została odwołana przez Ministra Sprawiedliwości ze stanowiska notariusza. Od 12 czerwca 2018 r. ponownie wykonuje zawód radcy prawnego, w formie indywidualnej kancelarii radcowskiej. W 2004 r. ukończyła z wynikiem dobrym plus studia podyplomowe w zakresie prawa i gospodarki Unii Europejskiej - specjalizacja w zakresie stosowania prawa wspólnotowego (Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego). Uczestniczy w szkoleniach zawodowych, w szczególności organizowanych przez OIRP we Wrocławiu.

Opinia wizytatora

Pomimo wieloletniego doświadczenia zawodowego, zdobytego podczas wykonywania zawodu radcy prawnego i zawodu notariusza, kandydatka nie wykazuje się aktywnością w zakresie działalności naukowej, nie uzyskała też stopnia naukowego z zakresu nauk prawnych. W ocenie Rady nie wykazała zatem, aby wyróżniała się wysokim poziomem wiedzy prawniczej, wymaganym do sprawowania najwyższego urzędu sędziowskiego.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Marek Zbigniew Dobrowolski urodził się 1 stycznia 1969 r. w Garwolinie. W 1995 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa Kanonicznego i Świeckiego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego z ogólną oceną dobrą. W latach 1995-1996 był kuratorem zawodowym w Sądzie Rejonowym w Garwolinie. Od lutego 1996 r. jest zatrudniony na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, początkowo jako asystent, następnie starszy asystent a obecnie adiunkt w Katedrze Prawa Konstytucyjnego. W 2002 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych (rozprawa doktorska „Zasada dwuizbowości parlamentu w polskim prawie konstytucyjnym”), nadany uchwałą Rady Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego z dnia 24 września 2002 r. W 2015 r. uzyskał zaś stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych (rozprawa habilitacyjna „Zasada suwerenności narodu w warunkach integracji Polski z Unią Europejską”), nadany uchwałą Rady tego Wydziału z dnia 29 września 2015 r. Od 1998 r. do 1999 r. pracował na stanowisku młodszego legislatora w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów a w latach 1999-2000 na takim samym stanowisku w Rządowym Centrum Legislacji. W latach 2000-2006 był zatrudniony w Instytucie Pamięci Narodowej - Oddziale w Lublinie, początkowo na stanowisku głównego specjalisty a od 2003 r. pełnił funkcję Kierownika Referatu Prawno-Organizacyjnego. W latach 2006-2008 współpracował z Biurem Analiz Sejmowych w charakterze eksperta do spraw prawa konstytucyjnego. W latach 2016-2018 był członkiem Rady Legislacyjnej przy Premierze Rady Ministrów (XII kadencji). Od 2016 r. jest członkiem Komitetu Redakcyjnego Przeglądu Sejmowego. Od 2017 r. wchodzi zaś w skład powołanego przez Prezydenta RP zespołu do spraw referendum konsultacyjnego w sprawie zmiany Konstytucji. Jest autorem licznych prac naukowych, monografii, artykułów i glos, a także opinii prawnych. Główne kierunki aktywności naukowej kandydata to Prawa Człowieka, źródła prawa, prawo wyborcze, prawa parlamentarne, ustrój Trybunału Konstytucyjnego oraz problematyka integracji Polski z Unią Europejską. W zakresie działalności dydaktycznej prowadzi wykłady dla studentów, w tym studentów studiów doktoranckich, oraz aplikantów aplikacji legislacyjnej, a także seminaria magisterskie. Wypromował ok. 80 magistrantów a w roku akademickim 2018-2019 rozpocznie prowadzenie seminarium doktoranckiego

Uzasadnienie wyboru przez KRS

O przedstawieniu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej Antoniego Tadeusza Bojańczyka, Leszka Boska, Dariusza Czajkowskiego, Pawła Czubika, Tomasza Demendeckiego, Marka Zbigniewa Dobrowolskiego, Pawła Sławomira Księżaka, Joanny Bożeny Lemańskiej, Marcina Łochowskiego, Oktawiana Dariusza Nawrota, Janusza Dariusza Niczyporuka, Adama Janusza Redzika, Mirosława Sadowskiego, Marka Mariana Siwka, Ewy Leokadii Stefańskiej, Aleksandra Bogusława Stępkowskiego, Marii Agnieszki Szczepaniec, Krzysztofa Andrzeja Wiaka, Jacka Widło i Grzegorza Mariana Żmija zadecydował całokształt okoliczności sprawy, w szczególności posiadane przez tych kandydatów długoletnie i zróżnicowane doświadczenie zawodowe, zbieżne z profilem Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego, oraz ich wiedza i predyspozycje, gwarantujące prawidłowe funkcjonowanie tej Izby. W ocenie Rady kandydaci przedstawieni do powołania prezentują bardzo wysoki poziom wiedzy prawniczej, a także cechy osobowościowe predestynujące ich do objęcia urzędu sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych.

Opinia wizytatora

Kandydat uzyskał rekomendację Dziekana Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. W przekonaniu Krajowej Rady Sądownictwa kandydat z powodzeniem łączy działalność naukową i dydaktyczną z pracą w strukturach administracji państwowej. W ocenie Rady w najwyższym stopniu spełnia przesłanki formalne powołania na urząd sędziego Sądu Najwyższego, w szczególności wyróżnia się bardzo wysokim poziomem wiedzy z zakresu prawa, w tym prawa konstytucyjnego i prawa wyborczego. Wiedza merytoryczna kandydata na temat zagadnień należących do właściwości Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych oraz jego predyspozycje osobowościowe do pełnienia urzędu na najwyższym stanowisku sędziowskim zostały ocenione bardzo wysoko podczas wysłuchania przez zespół członków Krajowej Rady Sądownictwa.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Mariusz Jerzy Golecki urodził się 23 kwietnia 1974 r. w Warszawie. W 1998 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego z ogólną oceną bardzo dobrą. W 1999 r. otrzymał Pierwszą Nagrodę Przeglądu Prawa Handlowego w konkursie na najlepszą pracę magisterską z prawa cywilnego i handlowego (praca magisterska „Istota i charakter prawny umowy opcyjnej i prawa opcji”). Również w 1998 r. ukończył z wyróżnieniem studia prawa angielskiego i europejskiego, prowadzone przez Center of Britisch and European Legal Studies Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego oraz Institute of Continuing Education Uniwersytetu w Cambridge (Wlk. Brytania). W 2002 r. ukończył z wyróżnieniem studia podyplomowe na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Cambridge, gdzie otrzymał nagrody R.W. Zdanowich Prize oraz Lizette Bentwich Prize za najlepsze wyniki z egzaminów końcowych z dziedziny prawa, przyznane przez Trinity College. W 2004 r. ukończył na tej Uczelni studia doktoranckie. W dniu 24 września 2004 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych, nadany uchwałą Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego (rozprawa doktorska „Synallagma na tle koncepcji sprawiedliwości wymiennej Arystotelesa i opinii rzymskich jurystów okresu klasycznego”). W okresie od 1 października 2004 r. do 31 grudnia 2007 r. pracował na stanowisku adiunkta w Katedrze Ekonomii Wyższej Szkoły Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu. Od 1 listopada 2004 r. jest zatrudniony w Katedrze Teorii i Filozofii Prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego, początkowo na stanowisku adiunkta a od 1 czerwca 2014 r. do chwili obecnej na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Od 25 września 2015 r. kieruje Pracownią Badań Kognitywnych nad Prawem na tym Wydziale. W 2012 r. ukończył podyplomowe studium zarządzania i komercjalizacji badań naukowych IGNITE w Judge Bussiness School na Uniwersytecie w Cambridge w Wielkiej Brytanii. W 2013 r. uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych, nadany uchwałą Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego z dnia 12 kwietnia 2013 r. (rozprawa habilitacyjna „Między pewnością a efektywnością. Marginalizm instytucjonalny wobec prawotwórczego stosowania prawa”). Jest autorem i współautorem licznych publikacji naukowych, w szczególności z zakresu prawa ochrony konkurencji i konsumentów, prawa energetycznego, prawa rynków finansowych, prawa konstytucyjnego, prawa europejskiego, a także teorii sprawiedliwości, sądowego procesu stosowania prawa i teorii regulacji. Występuje na konferencjach naukowych, prowadzi wykłady, szkolenia i zajęcia dla studentów, bierze udział w stażach naukowych, jest zdobywcą licznych grantów i stypendiów oraz laureatem nagród, przyznawanych za wybitne osiągnięcia w zakresie nauki. W ostatnich latach dwukrotnie otrzymał nagrodę Rektora Uniwersytetu Łódzkiego I stopnia za wybitne osiągnięcia naukowe. Poza tym w latach 2003-2008 odbył studia magisterskie na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie a w 2011 r. uzyskał licencjat z teologii moralnej na tym Wydziale. W okresie od sierpnia 1998 r. do września 1999 r. kandydat był zatrudniony na stanowisku doradcy sekretarza stanu w Gabinecie Politycznym Ministra w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Od stycznia 1999 r. do października 2002 r. był członkiem Redakcji Kwartalnika Konserwatywnego. Od listopada 1999 r. do czerwca 2001 r. pełnił funkcję eksperta w Departamencie Programowym Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Od stycznia 2000 r. do czerwca 2001 r. był zatrudniony na stanowisku eksperta w Ministerstwie Finansów. Od lutego 2016 r. do stycznia 2017 r. pełnił funkcję Dyrektora Departamentu Prawnego w Ministerstwie Finansów, a z dniem 15 września 2016 r. został powołany przez Ministra Finansów na członka Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania na okres 4-letniej kadencji. Z dniem 14 stycznia 2015 r. został wpisany na listę adwokatów prowadzoną przez Okręgową Radę Adwokacką w Warszawie, ale nie wykonywał zawodu. W związku z mianowaniem na stanowisko radcy Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej z dniem 17 stycznia 2017 r. został wykreślony z tej listy. W okresie od 17 stycznia do 31 października 2017 r. był zatrudniony na stanowisku radcy Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej i pełnił funkcję Dyrektora Departamentu Prawa Międzynarodowego i Europejskiego w tej Instytucji. Z dniem 7 września 2017 r. został powołany przez Prezesa Rady Ministrów na Przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych a z dniem 1 sierpnia 2018 r. na członka Komisji Kodyfikacyjnej Ogólnego Prawa Podatkowego na okres kadencji do 10 listopada 2019 r. W okresie od maja do czerwca 2018 r. koordynował w Ministerstwie Finansów prace nad projektami ordynacji podatkowej oraz ustawy o rzeczniku praw podatnika. Kandydat kilkakrotnie zasiadał w radach nadzorczych spółek z udziałem Skarbu Państwa (od 2016 r.), był także członkiem polskiej delegacji w grupie roboczej Komisji ONZ do spraw międzynarodowego prawa handlowego (2016 r.) oraz członkiem zespołu ewaluacji do spraw nauk humanistycznych i prawnych Komitetu Ewaluacji Jednostek Naukowych przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2016-2017).

Opinia wizytatora

Rekomendacji kandydatowi udzielił Szef Krajowej Administracji Skarbowej. Pozytywne opinie o kwalifikacjach zawodowych i walorach osobowościowych kandydata sporządzili zaś Główny Rzecznik Dyscypliny Finansów Publicznych, Rektor Uniwersytetu Łódzkiego oraz Kierownik Katedry Teorii i Filozofii Prawa Wydziału Prawa i Administracji tego Uniwersytetu. W przekonaniu Krajowej Rady Sądownictwa kandydat posiada wysokie kwalifikacje zawodowe, ale specjalizacja w zakresie prawa podatkowego sugeruje raczej ubieganie się o pełnienie urzędu na stanowisku sędziego w sądownictwie administracyjnym, a nie w Sądzie Najwyższym, który sprawuje nadzór nad orzecznictwem sądów powszechnych.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Jerzy Rafał Grabowski urodził się 29 maja 1957 r. w Koszalinie. W 1980 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego z oceną bardzo dobrą. W latach 1982-1984 odbył aplikację sądową w okręgu Sądu Wojewódzkiego w Warszawie. Egzamin sędziowski złożył z oceną dobrą. W latach 1981-1985 był doktorantem na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W październiku 1985 r. złożył z wynikiem dobrym egzamin radcowski. Zawód radcy prawnego wykonuje od 1985 r., aktualnie w formie indywidualnej kancelarii radcy prawnego. Uchwałą Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie z dnia 24 maja 1990 r. został wpisany na listę adwokatów (bez wyznaczenia siedziby). Uchwałą tej Rady z dnia 19 kwietnia 2007 r. został skreślony z listy adwokatów. Wobec kandydata nie toczyły się postępowania dyscyplinarne a jedynie postępowania wyjaśniające (z czego w jednym odmówiono wszczęcia postępowania dyscyplinarnego a kolejne jest w toku).

Opinia wizytatora

Pomimo wieloletniego doświadczenia zawodowego kandydat nie jest wyróżniającym się radcą prawnym, nie prowadzi działalności naukowej, nie uzyskał też stopnia naukowego z zakresu nauk prawnych. W ocenie Rady nie wykazał zatem, aby wyróżniał się wysokim poziomem wiedzy prawniczej, wymaganym do sprawowania najwyższego urzędu sędziowskiego.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Zbigniew Józef Kapiński urodził się 16 lutego 1963 r. w Mokobodach. W 1988 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie -Skłodowskiej w Lublinie z ogólną oceną dobrą. Po odbyciu w latach 1988-1990 etatowej aplikacji sądowej w okręgu Sądu Wojewódzkiego w Siedlcach, we wrześniu 1990 r. złożył egzamin sędziowski z łącznym wynikiem dobrym. Z dniem 31 października 1990 r. został mianowany asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym w Siedlcach. Orzekał w II Wydziale Karnym, przy czym od lipca 1992 r. pełnił obowiązki Przewodniczącego tego Wydziału. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 października 1992 r. został powołany na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego w Siedlcach. Orzekał w II Wydziale Karnym. Z dniem 1 grudnia 1992 r. objął funkcję Przewodniczącego tego Wydziału. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 czerwca 1996 r. został powołany na stanowisko sędziego Sądu Wojewódzkiego w Siedlcach. Orzekał w Wydziale Karnym. W 1997 r. został powołany na stanowisko wizytatora w zakresie nadzoru nad wykonywaniem orzeczeń w sprawach karnych, a ponadto pełnił funkcję sędziego penitencjarnego. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 maja 2001 r. został powołany na stanowisko sędziego Sądu Apelacyjnego w Warszawie. Początkowo orzekał w V Wydziale Lustracyjnym, a od 1 stycznia 2010 r. do chwili obecnej orzeka w II Wydziale Karnym tego Sądu. W latach 2005-2017 kandydat był zatrudniony na stanowisku starszego wykładowcy na Uniwersytecie Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach. Prowadził zajęcia z postępowania administracyjnego, sądowo-administracyjnego, cywilnego i karnego. W 2006 r. ukończył dwusemestralne Podyplomowe Studium Prawa Europejskiego dla Sędziów Sądów Powszechnych i Prokuratorów, zorganizowane przez Instytut Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk we współpracy z Ministerstwem Sprawiedliwości. Od 1 maja 2016 r. pełni funkcję wizytatora do spraw karnych. Jest wykładowcą Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury. Publikuje z zakresu prawa postępowania karnego. W ramach podnoszenia kwalifikacji bierze udział w szkoleniach zawodowych.

Opinia wizytatora

W przekonaniu Krajowej Rady Sądownictwa kandydat prezentuje wysokie kwalifikacje zawodowe i osobowościowe, ale ogólna ocena jego pracy nie wykazała, aby spełniał kryteria wyboru w stopniu wyższym niż kandydaci rekomendowani do powołania w niniejszej procedurze nominacyjnej. Rada uwzględniła, że zespół członków Rady rekomendował kandydata na trzecim miejscu listy rekomendacyjnej. Jednakże, w związku z szerokimi kompetencjami powierzonymi przez ustawodawcę Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych, w jej skład muszą wchodzić specjaliści z różnych dziedzin prawa. Do obsadzenia w tej procedurze nominacyjnej jest zaś tylko dwadzieścia wolnych stanowisk sędziowskich.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Agnieszka Stefania Kluczyńska-Cichocka urodziła się 16 września 1971 r. w Poznaniu. W 1995 r. ukończyła wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu z ogólną oceną bardzo dobrą. W latach 1995-1996 była zatrudniona jako kierownik sekretariatu w kancelarii adwokackiej w Poznaniu. Od kwietnia do sieipnia 1996 r. pracowała jako referent do spraw handlowych w przedsiębiorstwie produkcyjnousługowo-handlowym w Poznaniu. Po odbyciu w latach 1996-1999 etatowej aplikacji sądowej w okręgu Sądu Okręgowego w Poznaniu, w marcu 1999 r. złożyła egzamin sędziowski z łącznym wynikiem bardzo dobrym. Decyzją Ministra Sprawiedliwości z dniem 15 listopada 1999 r. została mianowana asesorem sądowym, z powierzeniem pełnienia czynności sędziowskich w Sądzie Rejonowym w Poznaniu. Orzekała w X Wydziale Pracy. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 października 2002 r. została powołana do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Rejonowego w Poznaniu. Od kwietnia 2005 r. do października 2007 r. pełniła obowiązki Zastępcy Przewodniczącego X Wydziału Pracy a od listopada do grudnia 2007 r. pełniła funkcję Przewodniczącej tego Wydziału. W 2005 r. i 2013 r. była delegowana do pełnienia czynności sędziowskich w Sądzie Okręgowym w Poznaniu. Orzekała w VI Wydziale Pracy tego Sądu. W styczniu 2008 r., w związku z reorganizacją Sądu Rejonowego w Poznaniu, została przeniesiona na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego Poznań-Grunwald i Jeżyce w Poznaniu. Od stycznia 2008 r. do lutego 2014 r. pełniła funkcję Przewodniczącej V Wydziału Pracy. W 2008 r. ukończyła studia podyplomowe z zakresu prawa pracy, zorganizowane przez Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury we współpracy z Polską Akademią Nauk. Od 3 lutego 2014 r. do 2 sierpnia 2018 r. pracowała w charakterze eksperta narodowego w Kancelarii Europejskiego Trybunału Praw człowieka w Strasburgu, na podstawie delegacji udzielonej przez Ministra Sprawiedliwości. Decyzją Prezesa Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 11 kwietnia 2016 r. została powierzona jej funkcja konsultanta do spraw związanych z wykładnią i stosowaniem Konwencji o Ochronie Praw człowieka i Podstawowych Wolności oraz orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw człowieka w Strasburgu na obszarze apelacji poznańskiej. Prowadziła wykłady, m.in. dla sędziów, prokuratorów i adwokatów. Brała udział w licznych szkoleniach zawodowych, w tym zorganizowanych przez Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury, a także w seminariach i konferencjach naukowych.

Opinia wizytatora

Rekomendacji kandydatce udzielili prof. dr hab. Krzysztof Woj tyczek - sędzia Europejskiego Trybunału Praw człowieka w Strasburgu i dr Eva Hubalkova - Przewodnicząca Wydziału Prawnego w Kancelarii tego Trybunału. W przekonaniu Krajowej Rady Sądownictwa kandydatka posiada wprawdzie wieloletnie doświadczenie orzecznicze, ale wyłącznie w sądzie rejonowym, a w sądzie okręgowym w ograniczonym zakresie (pełnienie obowiązków sędziego sądu okręgowego w ramach udzielanych delegacji). Nie prowadzi działalności naukowej i nie uzyskała stopnia naukowego z zakresu nauk prawnych. W ocenie Rady nie wykazała, aby wyróżniał się wysokim poziomem wiedzy prawniczej, który uzasadniałby awans z sądu rejonowego do Sądu Najwyższego, z pominięciem pozostałych szczebli sądownictwa powszechnego.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Andrzej Kot urodził się 31 stycznia 1972 r. w Radzyniu Podlaskim. W 1995 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie z ogólną oceną dostateczną. Po odbyciu w latach 1995-1997 etatowej aplikacji sądowej w okręgu Sądu Wojewódzkiego w Jeleniej Górze, we wrześniu 1997 r. złożył egzamin sędziowski z łącznym wynikiem dobrym. Z dniem 20 października 1997 r. został mianowany asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym w Jeleniej Górze. Powierzone obowiązki orzecznicze wykonywał w Wydziale Karnym. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 września 1999 r. został powołany na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. Orzekał w pionie karnym. Pełnił obowiązki konsultanta w zakresie nadzoru nad Kolegium ds. Wykroczeń. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 grudnia 2003 r. został powołany do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze. Początkowo orzekał w wydziale karnym pierwszoinstancyjnym, a następnie w wydziale karnym drugoinstancyjnym. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 stycznia 2010 r. został powołany do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu. Do chwili obecnej orzeka w II Wydziale Karnym. Od 1 stycznia do 31 marca 2017 r. był delegowany przez Ministra Sprawiedliwości do pełnienia czynności sędziowskich w Sądzie Najwyższym. Orzekał w Izbie Karnej. W 2005 r. kandydat ukończył na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego z wynikiem dobrym dwusemestralne studia podyplomowe w zakresie prawa i gospodarki Unii Europejskiej o specjalizacji - prawo europejskie dla sędziów. W 2008 r. ukończył z wynikiem celującym dwusemestralne studia podyplomowe w zakresie ekonomii i prawa gospodarczego w Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie Szkoły Głównej Handlowej. Od 2011 r. jest zatrudniony na stanowisku wykładowcy w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury w Krakowie. Prowadził zajęcia także dla aplikantów radcowskich i adwokackich. Brał udział w licznych szkoleniach zawodowych, zorganizowanych m.in. przez Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury, oraz w konferencjach naukowych.

Opinia wizytatora

Pomimo wieloletniego i zróżnicowanego doświadczenia orzeczniczego kandydat nie prowadzi działalności naukowej, nie uzyskał też stopnia naukowego w zakresie nauk prawnych. W ocenie Rady nie wykazał, aby wyróżniał się wysokim poziomem wiedzy prawniczej, wymaganym do sprawowania najwyższego urzędu sędziowskiego

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Tomasz Koźmiński urodził się 15 marca 1970 r. w Szczytnie. W latach 1991-1995 był zatrudniony w Urzędzie Miejskim w Tychach, kolejno na stanowiskach: referenta w Wydziale Gospodarki Komunalnej i Lokalowej, referenta w Wydziale Gospodarki Nieruchomościami, podinspektora, a następnie inspektora w Wydziale Gospodarki Nieruchomościami. W latach 1995 -1999 pracował jako specjalista, początkowo w Górnośląskim Banku Gospodarczym w Katowicach, a następnie w Banku Współpracy Regionalnej S.A. - w Oddziale w Tychach. W 1996 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach z ogólną oceną bardzo dobrą. Po odbyciu w latach 1996-1998 pozaetatowej aplikacji sądowej w okręgu Sądu Wojewódzkiego w Katowicach, we wrześniu 1998 r. złożył egzamin sędziowski z łącznym wynikiem dobrym. Z dniem 10 czerwca 1999 r. został mianowany asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym w Katowicach. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 września 2001 r. został powołany na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego w Katowicach. Orzekał w Wydziale Gospodarczym Rejestrze Zastawów, Wydziale Karnym, Wydziale CywilnoKarnym i w Wydziale Grodzkim. W latach 2001-2003 pełnił funkcję Kierownika Sekcji Wykonawczej przy XIV Wydziale Grodzkim a w latach 2004-2006 Przewodniczącego XXIV Wydziału Wykonywania Orzeczeń. Decyzją Ministra Sprawiedliwości z dniem 20 października 2006 r. został przeniesiony na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego dla Warszawy-Żoliborza w Warszawie. Początkowo orzekał w IV Wydziale Karnym, a od maja 2012 r. do chwili obecnej orzeka w VII Wydziale Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, przy czym od czerwca do sieipnia 2017 r. orzekał w wymiarze lA etatu w VII Wydziale Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oraz w wymiarze Vz etatu w I Wydziale Cywilnym. Kandydat w latach 2003-2005 uczęszczał na seminarium doktoranckie w Katedrze Prawa Karnego Procesowego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W latach 2001-2004 prowadził szkolenia z zakresu prawa gospodarczego, a w latach 2002-2005 ćwiczenia z zakresu prawa i postępowania karnego w Górnośląskiej Wyższej Szkole Handlowej w Katowicach oraz w Górnośląskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Mysłowicach. Jest autorem kilku artykułów. Brał udział w szkoleniach zawodowych. Z opinii Wiceprezesa Sądu Rejonowego dla Warszawy-Żoliborza w Warszawie na temat pracy i kwalifikacji kandydata wynika, że zgłaszano zastrzeżenia co do kultury jego urzędowania. Odnotowano kilka zasadnych skarg dotyczących zachowania kandydata wobec stron i innych uczestników postępowania, biorących udział w rozprawach, co było m.in. przedmiotem lustracji jego referatu, przeprowadzonej w 2017 r. przez sędziów wizytatorów Sądu Okręgowego w Warszawie.

Opinia wizytatora

W przekonaniu Krajowej Rady Sądownictwa kandydat posiada wprawdzie wieloletnie doświadczenie orzecznicze, ale wyłącznie w sądzie rejonowym. Nie orzekał w sądach wyższych instancji. Nie prowadzi działalności naukowej, nie uzyskał też stopnia naukowego z zakresu nauk prawnych. W ocenie Rady nie wykazał, aby wyróżniał się wysokim poziomem wiedzy prawniczej, który uzasadniałby awans z sądu rejonowego do Sądu Najwyższego, z pominięciem pozostałych szczebli sądownictwa powszechnego.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Joanna Bożena Lemańska urodziła się 13 maja 1973 r. w Krakowie. W 1996 r. ukończyła Studium Zarządzania i Biznesu przy Zakładzie Ekonomii Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 1997 r. ukończyła wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie z oceną dobrą. Od 1 października 1997 r. jest zatrudniona w Katedrze Prawa Administracyjnego na tym Wydziale, początkowo na stanowisku asystenta a od 2009 r. na stanowisku adiunkta. Uchwałą Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie z dnia 28 listopada 2005 r. uzyskała stopień naukowy doktora nauk prawnych (rozprawa doktorska „Koncepcja samorządu województwa na tle porównawczym”). Uchwałą Rady tego Wydziału z dnia 29 czerwca 2017 r. uzyskała zaś stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych (rozprawa habilitacyjna „Uzasadnione oczekiwania w perspektywie prawa krajowego i regulacji europejskich”). Prowadzi działalność naukową i dydaktyczną. Zainteresowania naukowo-badawcze kandydatki należą do materii prawa administracyjnego, ze szczególnym uwzględnieniem administracji samorządowej (w tym zwłaszcza w zakresie dotyczącym ustroju i prawa wyborczego, wykonywania zadań publicznych przez jednostki samorządu terytorialnego, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki ochrony środowiska), prawa administracyjnego porównawczego, ochrony jednostki wobec administracji, zasad ogólnych i aksjologii prawa administracyjnego, a także - z racji wykonywanego zawodu radcy prawnego - prawa inwestycyjnego. Kandydatka uczestniczy w działalności organizacyjnej na rzecz Uczelni: w latach 2005-2012 pełniła funkcję Rzecznika Dyscyplinarnego Rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie do spraw studentów i doktorantów UJ. W latach 2006-2010 współpracowała w ramach pracy dydaktycznej z Wyższą Szkołą Pedagogiki i Administracji w Poznaniu, a w latach 2011-2012 i w 2015 r. z Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie. Po odbyciu aplikacji radcowskiej w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Krakowie, w kwietniu 2003 r. złożyła egzamin radcowski z wynikiem bardzo dobrym. Z dniem 15 maja 2003 r. została wpisana na listę radców prawnych tej Izby. Zawód radcy prawnego wykonuje do chwili obecnej, aktualnie w formie spółki komandytowej. Od 2007 r. współpracuje z Ministerstwem Sprawiedliwości - Departamentem Zawodów Prawniczych, świadcząc usługi prawne w zakresie zastępstwa procesowego w postępowaniach przed sądami, trybunałami lub innymi organami oraz w zakresie doradztwa prawnego, dotyczącego tych postępowań. Od 2012 r. jest powoływana przez Ministra Sprawiedliwości w skład zespołu do przygotowania pytań testowych na egzamin wstępny dla kandydatów na aplikantów radcowskich i adwokackich, rokrocznie delegowana przez Krajową Radę Radców Prawnych jako przedstawiciel samorządu radcowskiego. W ramach praktyki radcowskiej specjalizuje się w sprawach administracyjnych, w tym w sprawach z pogranicza prawa publicznego i prywatnego. Posiada znaczne doświadczenie w sprawach protestów wyborczych i protestu przeciwko ważności referendum lokalnego. Jest autorką licznych opinii prawnych i ekspertyz prawnych. Od 2013 r. prowadzi wykłady z zakresu postępowania administracyjnego dla aplikantów radcowskich. Była również aktywnym uczestnikiem programu edukacji prawnej pro publico bono, zrealizowanego przez samorząd radcowski, którego adresatami byli uczniowie klas maturalnych szkół krakowskich. Jest również zastępcą redaktora naczelnego Zeszytów Naukowych Radca Prawny. Od 2010 r. współpracuje z Krajową Szkołą Sądownictwa i Prokuratury, początkowo w ramach prowadzenia kompleksowej obsługi prawnej, od czerwca 2012 r. jako Przewodnicząca Rady Programowej Kwartalnika Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, a od 2017 r. jako wykładowca. Prowadzi zajęcia dla aplikantów sędziowskich i prokuratorskich. Od 14 lutego 2018 r. jest członkiem Rady Programowej Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury z nominacji Prezydenta RP (pełni funkcję Zastępcy Przewodniczącego Rady). Jest wieloletnim członkiem Stowarzyszenia Edukacji Administracji Publicznej.

Uzasadnienie wyboru przez KRS

O przedstawieniu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej Antoniego Tadeusza Bojańczyka, Leszka Boska, Dariusza Czajkowskiego, Pawła Czubika, Tomasza Demendeckiego, Marka Zbigniewa Dobrowolskiego, Pawła Sławomira Księżaka, Joanny Bożeny Lemańskiej, Marcina Łochowskiego, Oktawiana Dariusza Nawrota, Janusza Dariusza Niczyporuka, Adama Janusza Redzika, Mirosława Sadowskiego, Marka Mariana Siwka, Ewy Leokadii Stefańskiej, Aleksandra Bogusława Stępkowskiego, Marii Agnieszki Szczepaniec, Krzysztofa Andrzeja Wiaka, Jacka Widło i Grzegorza Mariana Żmija zadecydował całokształt okoliczności sprawy, w szczególności posiadane przez tych kandydatów długoletnie i zróżnicowane doświadczenie zawodowe, zbieżne z profilem Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego, oraz ich wiedza i predyspozycje, gwarantujące prawidłowe funkcjonowanie tej Izby. W ocenie Rady kandydaci przedstawieni do powołania prezentują bardzo wysoki poziom wiedzy prawniczej, a także cechy osobowościowe predestynujące ich do objęcia urzędu sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych.

Opinia wizytatora

Pozytywne opinie o kwalifikacjach zawodowych i walorach osobowościowych kandydatki sporządzili Dyrektor Departamentu Zawodów Prawniczych w Ministerstwie Sprawiedliwości, Wicedziekan ds. Aplikacji Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w Krakowie, Dyrektor Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury oraz Kierownik Katedry Prawa Administracyjnego Uniwersytetu Jagiellońskiego. W przekonaniu Krajowej Rady Sądownictwa kandydatka z powodzeniem łączy działalność naukową i dydaktyczną z pracą radcy prawnego. W ocenie Rady w najwyższym stopniu spełnia przesłanki formalne powołania na urząd sędziego Sądu Najwyższego, w szczególności wyróżnia się bardzo wysokim poziomem wiedzy, zwłaszcza z zakresu prawa administracyjnego. Wiedza merytoryczna kandydatki na temat zagadnień należących do właściwości Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych oraz jej predyspozycje osobowościowe do pełnienia urzędu na najwyższym stanowisku sędziowskim zostały ocenione bardzo wysoko podczas wysłuchania przez zespół członków Kraj owej Rady Sądownictwa

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Jerzy Stanisław Menzel urodził się 10 kwietnia 1962 r. we Wrocławiu. W 1986 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego im. Bolesława Bieruta z ogólną oceną bardzo dobrą. Po odbyciu w latach 1986-1988 etatowej aplikacji sądowej w okręgu Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu, we wrześniu 1988 r. złożył egzamin sędziowski z łącznym wynikiem bardzo dobrym. Decyzją Ministra Sprawiedliwości z dniem 1 stycznia 1989 r. został mianowany asesorem sądowym w okręgu Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu, z jednoczesnym powierzeniem pełnienia czynności sędziowskich na okres dwóch lat w Sądzie Rejonowym w Oleśnicy. Orzekał w sprawach karnych i w sprawach z zakresu prawa pracy. W latach 1989-1990 pełnił funkcję Przewodniczącego IV Wydziału Pracy. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 stycznia 1991 r. został powołany na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego w Oleśnicy. Orzekał w sprawach z zakresu prawa karnego i prawa pracy. Od kwietnia 1991 r. pełnił obowiązki a od stycznia 1992 r. została powierzona mu funkcja Przewodniczącego II Wydziału Karnego. Z dniem 1 grudnia 1998 r. objął funkcję Wiceprezesa Sądu Rejonowego w Oleśnicy, a wobec złożonej rezygnacji z dniem 30 września 1999 r. został odwołany z tego stanowiska. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 stycznia 2001 r. został powołany na stanowisko sędziego Sądu Okręgowego we Wrocławiu. Od 1 stycznia 2004 r. powierzono mu funkcję wizytatora do spraw karnych, początkowo w wymiarze Vi etatu a od kwietnia 2004 r. w pełnym wymiarze. Funkcję tę pełnił do stycznia 2005 r. Do 31 grudnia 2004 r. orzekał w III Wydziale Karnym a od 1 stycznia 2005 r. do chwili obecnej orzeka w IV Wydziale KarnymOdwoławczym. W latach 2005-2010 pełnił funkcję Wiceprezesa Sądu Okręgowego we Wrocławiu. Od 6 listopada do 5 grudnia 2008 r. był delegowany do pełnienia obowiązków sędziego w II Wydziale Karnym Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu. Od stycznia 2011 r. pełni w Sądzie Okręgowym we Wrocławiu funkcję wizytatora ds. obrotu prawnego z zagranicą w sprawach karnych. Od września 2012 r. pełnił obowiązki pełnomocnika ds. wdrożeń systemów informatycznych w tym Sądzie. Kandydat jest wykładowcą Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury. Brał udział w szkoleniach zawodowych.

Opinia wizytatora

W przekonaniu Krajowej Rady Sądownictwa kandydat prezentuje wysokie kwalifikacje zawodowe, ale ogólna ocena jego pracy nie wykazała, aby spełniał kryteria wyboru w stopniu wyższym niż kandydaci rekomendowani do powołania w niniejszej procedurze nominacyjnej. Rada uwzględniła, że, kandydat posiada wieloletnie doświadczenie orzecznicze w sądzie rejonowym, sądzie okręgowym i - w niewielkim zakresie - w sądzie apelacyjnym, ale, w związku z szerokimi kompetencjami powierzonymi przez ustawodawcę Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych, w jej skład muszą wchodzić specjaliści z różnych dziedzin prawa. Do obsadzenia w tej procedurze nominacyjnej jest zaś tylko dwadzieścia wolnych stanowisk sędziowskich

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Oktawian Dariusz Nawrot urodził się 9 lipca 1976 r. w Sławnie. W 1999 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego z wynikiem dobrym. Dodatkowo w 2001 r. ukończył wyższe studia filozoficzne na Wydziale Nauk Społecznych tego Uniwersytetu. W latach 2001-2004 był zatrudniony w Zakładzie Logiki, Metodologii i Filozofii Nauki w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Gdańskiego, najpierw na stanowisku asystenta a od 2004 r. na stanowisku adiunkta. Uchwałą Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego z dnia 27 września 2004 r. uzyskał stopień doktora nauk prawnych (rozprawa doktorska „Status prawny nasciturusa”). W 2005 r. został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Teorii i Filozofii Państwa i Prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 2011-2012 był m.in. członkiem Zespołu do spraw Molekularnych Badań Genetycznych i Biobankowania przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Uchwałą Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego z dnia 13 lutego 2012 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych (rozprawa habilitacyjna „Ludzka biogeneza w standardach bioetycznych Rady Europy”). W 2012 r. został zatrudniony na tym Wydziale na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Od 2012 r. pełni funkcję Prodziekana Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego do spraw studenckich i nauki. W latach 2013-2014 uczestniczył w pracach Zespołu do spraw Zasad Prowadzenia Badań Naukowych w Biomedycynie przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W ramach prac w wyższej wymienionych Zespołach brał udział w przygotowaniu założeń do projektów aktów normatywnych z zakresu prawa medycznego. W 2016 r. został powołany w skład Rady Narodowego Centrum Nauki. Prowadzi działalność naukową i dydaktyczną, która była wielokrotnie nagradzana. Jest autorem lub współautorem przeszło 100 publikacji naukowych z zakresu bioprawa, prawa medycznego, bioetyki, filozofii prawa i logiki prawniczej, w tym 10 książek i skryptów.

Uzasadnienie wyboru przez KRS

O przedstawieniu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej Antoniego Tadeusza Bojańczyka, Leszka Boska, Dariusza Czajkowskiego, Pawła Czubika, Tomasza Demendeckiego, Marka Zbigniewa Dobrowolskiego, Pawła Sławomira Księżaka, Joanny Bożeny Lemańskiej, Marcina Łochowskiego, Oktawiana Dariusza Nawrota, Janusza Dariusza Niczyporuka, Adama Janusza Redzika, Mirosława Sadowskiego, Marka Mariana Siwka, Ewy Leokadii Stefańskiej, Aleksandra Bogusława Stępkowskiego, Marii Agnieszki Szczepaniec, Krzysztofa Andrzeja Wiaka, Jacka Widło i Grzegorza Mariana Żmija zadecydował całokształt okoliczności sprawy, w szczególności posiadane przez tych kandydatów długoletnie i zróżnicowane doświadczenie zawodowe, zbieżne z profilem Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego, oraz ich wiedza i predyspozycje, gwarantujące prawidłowe funkcjonowanie tej Izby. W ocenie Rady kandydaci przedstawieni do powołania prezentują bardzo wysoki poziom wiedzy prawniczej, a także cechy osobowościowe predestynujące ich do objęcia urzędu sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych.

Opinia wizytatora

W przekonaniu Krajowej Rady Sądownictwa dotychczasowa działalność naukowa kandydata świadczy o wyróżniającym się poziomie wiedzy prawniczej. Jego interdyscyplinarne zainteresowania naukowe odpowiadają profilowi Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych, do której właściwości należą sprawy ze spektrum prawa sądowego. Wyniki jego badań naukowych przekładały się na wymiar praktyczny i były wykorzystywane przy opracowywaniu projektów aktów normatywnych, znajdowały też odzwierciedlenie w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego. Kandydat w najwyższym stopniu spełnia przesłanki formalne powołania na urząd sędziego Sądu Najwyższego, w szczególności wyróżnia się bardzo wysokim poziomem wiedzy z zakresu bioprawa, prawa medycznego, a także prawa konstytucyjnego. Wiedza merytoryczna kandydata na temat zagadnień należących do właściwości Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych oraz jego predyspozycje osobowościowe do pełnienia urzędu na najwyższym stanowisku sędziowskim zostały ocenione bardzo wysoko podczas wysłuchania przez zespół członków Krajowej Rady Sądownictwa.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Andrzej Nogal urodził się 4 grudnia 1973 r. w Suwałkach. W 1998 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego z ogólną oceną bardzo dobrą z wyróżnieniem. Po odbyciu aplikacji sądowej w okręgu Sądu Okręgowego w Suwałkach, w kwietniu 2001 r. złożył egzamin sędziowski z łącznym wynikiem dobrym. W październiku 2003 r. złożył zaś egzamin adwokacki z wynikiem ogólnym dobrym. Od stycznia 2004 r. do chwili obecnej wykonuje zawód adwokata. Angażuje się w działalność samorządu zawodowego. Był członkiem komisji rewizyjnej Izby Adwokackiej w Warszawie, obecnie zasiada w Wyższej Komisji Rewizyjnej Adwokatury, jest również delegatem na Krajowy Zjazd Adwokatury i wizytatorem Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie. Prowadził wykłady w Wyższej Szkole Suwalsko-Mazurskiej w Suwałkach, na Uczelni Łazarskiego w Warszawie oraz w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie. Jest autorem publikacji prawniczych i historycznych.

Opinia wizytatora

Pomimo wieloletniego doświadczenia zawodowego kandydat nie prowadzi wyróżniającej się praktyki adwokackiej, nie wykazuje nadmiernej aktywności w zakresie działalności naukowej, nie uzyskał też stopnia naukowego z zakresu nauk prawnych. W ocenie Rady nie wykazał, aby wyróżniał się wysokim poziomem wiedzy prawniczej, wymaganym do sprawowania najwyższego urzędu sędziowskiego.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Robert Wojciech Pelewicz urodził się 22 lipca 1964 r. w Rzeszowie. W 1990 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Marii Curie -Skłodowskiej w Lublinie - Filia w Rzeszowie z ogólną oceną dobrą. Po odbyciu w latach 1990 -1992 etatowej aplikacji sądowej w okręgu Sądu Wojewódzkiego w Tarnobrzegu z siedzibą w Sandomierzu, we wrześniu 1992 r. złożył egzamin sędziowski z łącznym wynikiem dostatecznym. Z dniem 1 lutego 1993 r. został mianowany asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym w Janowie Lubelskim, z powierzeniem pełnienia czynności sędziowskich w tym Sądzie. Powierzone obowiązki orzecznicze wykonywał w Wydziale Cywilnym i w Wydziale Karnym. Z dniem 15 grudnia 1994 r. został przeniesiony na własny wniosek do Sądu Rejonowego w Stalowej Woli. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 stycznia 1995 r. został powołany na stanowisko sędziego tego Sądu. Orzekał w II Wydziale Karnym oraz w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich. Od 1 marca do 31 sierpnia 2003 r. pełnił obowiązki Przewodniczącego II Wydziału Karnego. Od 1 czerwca do 31 lipca 2003 r. był delegowany do Ministerstwa Sprawiedliwości - pracował na stanowisku głównego specjalisty w Departamencie Centrum Ogólnopolskich Rejestrów Sądowych i Informatyzacji Resortu. Od 1 października 2003 r., w ramach udzielanych delegacji, pełnił obowiązki sędziego w Sądzie Okręgowym w Tarnobrzegu. Orzekał w II Wydziale Karnym. Od października 2003 r. do listopada 2010 r. pełnił funkcję Kierownika Ośrodka Migracji Ksiąg Wieczystych w Nisku (oddział Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu). Z dniem 1 lipca 2004 r. został ustanowiony konsultantem dla sędziów sądów rejonowych z zakresu prawa Unii Europejskiej. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 lutego 2007 r. został powołany do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu. Orzeka w II Wydziale Karnym oraz w V Wydziale Penitencjarnym i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych. Od 18 listopada 2010 r. do 18 listopada 2016 r. pełnił funkcję Prezesa Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu. Od 24 kwietnia 2013 r. do 31 grudnia 2014 r. był zatrudniony w Ministerstwie Sprawiedliwości na stanowisku koordynatora krajowego do spraw zakończenia migracji ksiąg wieczystych. W 2013 r. i w 2015 r. był delegowany przez Prezesa Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie do orzekania w II Wydziale Karnym tego Sądu. Od 8 lutego do 28 sierpnia 2016 r. pełnił funkcję koordynatora do spraw mediacji w Sądzie Okręgowym w Tarnobrzegu. Na podstawie zarządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 lipca 2017 r. wszedł w skład Zespołu powołanego do opracowania projektu zmian przepisów prawa karnego wykonawczego. Kandydat podnosi kwalifikacje zawodowe, uczestnicząc w licznych szkoleniach, kursach i seminariach, także zagranicznych. Ponadto ukończył z wynikiem bardzo dobrym studia podyplomowe w zakresie prawa Unii Europejskiej na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (2009 r.), kurs dokształcający w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi i organizacją pracy w wymiarze sprawiedliwości, zorganizowany przez Szkołę Główną Handlową w Warszawie (2011 r.), a latach 2011-2013 uczestniczył w podyplomowych studiach retoryki i kreowania wizerunku dla prawników na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Od marca 2013 r. jest doktorantem w Katedrze Prawa Karnego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Jest autorem i współautorem licznych publikacji naukowych, m.in. z zakresu prawa karnego, prawa postępowania karnego, prawa międzynarodowego i prawa unijnego. Posiada doświadczenie dydaktyczne, nabyte w szczególności na stanowisku wykładowcy Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury. Prowadzi zajęcia i seminaria dla aplikantów aplikacji ogólnej oraz sędziowskiej, a także dla sędziów. W latach 2013 -2017 pełnił funkcję przewodniczącego zespołu konkursowego powołanego do opracowania pytań testowych i kazusów na aplikację ogólną w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury. Kandydat otrzymał tytuł honorowy „Sędzia Europejski 2002”, a także wyróżnienie w konkursie o tytuł honorowy „Sędzia Europejski 2006”, przyznawany przez Polską Sekcję Międzynarodowej Komisji Prawników

Opinia wizytatora

Krajowa Rada Sądownictwa uwzględniła, że, kandydat posiada wieloletnie doświadczenie zawodowe, obejmujące działalność orzeczniczą i dydaktyczną, ale jest dopiero w trakcie procesu zmierzającego do ubiegania się o uzyskanie stopnia naukowego w zakresie nauk prawnych, a działalność naukową rozpoczął dopiero kilka lat temu. W ocenie Rady nie wykazał, aby wyróżniał się wysokim poziomem wiedzy prawniczej, wymaganym do sprawowania najwyższego urzędu sędziowskiego.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Andrzeja Władysław Plodzień urodził się 16 maja 1958 r. w Krakowie. W 1983 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie z ogólną oceną dostateczną. Po odbyciu w latach 1983-1986 etatowej aplikacji sądowej w okręgu Sądu Wojewódzkiego w Krakowie, w lutym 1986 r. złożył egzamin sędziowski z łącznym wynikiem dobrym. Do 1988 r. pracował jako kurator sądowy dla dorosłych w Sądzie Rejonowym dla Krakowa-Podgórza w Krakowie. Po odbyciu w latach 1988-1991 aplikacji adwokackiej, we wrześniu 1991 r. złożył egzamin adwokacki z ogólnym wynikiem dostatecznym. Uchwałą Okręgowej Rady Adwokackiej w Krakowie z dnia 18 października 1991 r. został wpisany na listę adwokatów krakowskiej Izby Adwokackiej. Złożył również uzupełniający egzamin radcowski. Od stycznia 1992 r. do maja 2012 r. wykonywał zawód adwokata, początkowo w zespole adwokackim w Krakowie, a następnie prowadząc indywidualną kancelarię adwokacką w Krakowie. Od 2014 r. współpracuje z kancelariami prawnymi w Piasecznie, Wołominie i w Mińsku Mazowieckim. Jest w trakcie ubiegania się o wpis na listę radców prawnych, prowadzoną przez Radę Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie. Wobec kandydata toczył się szereg postępowań dyscyplinarnych. Były na niego nakładane kary dyscyplinarne, m.in. upomnienie, nagana oraz kary pieniężne. Decyzją Dziekana Okręgowej Rady Adwokackiej w Krakowie z dnia 20 lutego 2012 r. został zawieszony, a następnie, uchwałą tej Rady z dnia 28 stycznia 2014 r., skreślony z listy adwokatów krakowskiej Izby Adwokackiej. Orzeczeniem Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Krakowie z dnia 11 maja 2012 r. został wydalony z adwokatury.

Opinia wizytatora

W ocenie Krajowej Rady Sądownictwa kandydat posiada wieloletnie doświadczenie w wykonywaniu zawodu adwokata. Nie prowadzi jednak działalności naukowej ani dydaktycznej i nie legitymuje się stopniem naukowym z zakresu nauk prawnych. Prawomocne ukaranie licznymi karami dyscyplinarnymi, w szczególności zaś karą dyscyplinarną wydalenia z adwokatury niewątpliwie rzutuje w sposób negatywny na ocenę przydatności kandydata do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Adam Janusz Redzik urodził się 6 maja 1977 r. w Łukowie. W 2001 r. ukończył wyższe studia historyczne na Wydziale Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego z ogólną oceną bardzo dobrą. W 2003 r. ukończył zaś na tej Uczelni wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji z oceną dobrą plus. W latach 2001-2005 był słuchaczem Europejskiego Kolegium Polskich i Ukraińskich Uniwersytetów w Lublinie, w ramach którego realizował projekt naukowo-badawczy, uczestniczył w studiach doktoranckich na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w zakresie historii oraz brał udział w programie dydaktycznym w zakresie problematyki Unii Europejskiej oraz Europy Środkowo-Wschodniej. W 2005 r. obronił doktorat z nauk humanistycznych w zakresie historii, na podstawie pracy „Wydział Prawa Uniwersytetu Lwowskiego w okresie 1939-1946”. Od 2005 r. jest redaktorem prowadzącym, a od kilku lat zastępcą dyrektora naczelnego „Palestry”, miesięcznika wydawanego przez Naczelną Radę Adwokacką. W latach 2006-2010 prowadził działalność dydaktyczną na Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku w zakresie prawa rodzinnego i prawa własności intelektualnej. W 2007 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych, nadany uchwałą Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie z dnia 27 lutego 2007 r. (rozprawa doktorska „Nauka prawa prywatnego na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w okresie międzywojennym”). W latach 2007-2013 był zatrudniony na stanowisku adiunkta na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Jednocześnie w latach 2008-2015 był zatrudniony w charakterze adiunkta również w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego. W 2013 r. uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych w dyscyplinie prawo ze specjalnością historia prawa polskiego, nadany uchwałą Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie z dnia 10 czerwca 2013 r. (rozprawa habilitacyjna „Stanisław Starzyński (1853-1935) a rozwój polskiej nauki prawa konstytucyjnego”). Od 2014 r. jest kierownikiem Zakładu Prawa i Polityki Penitencjarnej w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2015 r. jest zatrudniony na tym Uniwersytecie na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Prowadzi wykłady głównie z zakresu prawa rodzinnego i nieletnich, wstępu do teorii państwa i prawa, Praw człowieka, prawa i polityki penitencjarnej, dziejów przestępczości i kontroli przestępczości, zbrodni ludobójstwa i zbrodni przeciwko ludzkości oraz z archeologii sądowej. Jest autorem ponad pół tysiąca samodzielnych opracowań naukowych z zakresu prawa, historii prawa, historii nauki, w tym kilkunastu książek autorskich. Zainteresowania naukowe kandydata w pierwszych latach koncentrowały się na zagadnieniach z zakresu prawa cywilnego, a szczególnie prawa handlowego, następnie z zakresu organizacji samorządu adwokackiego i etyki adwokackiej oraz prawa konstytucyjnego, by aktualnie skupić się na szeroko rozumianym prawie karnym, zwłaszcza nauce międzynarodowego prawa karnego i penitencj arystyce. Od 2013 r. kandydat jest wpisany na listę adwokatów Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie, ale nie wykonuje zawodu. Prowadzi jednak wykłady dla aplikantów adwokackich i dla adwokatów

Uzasadnienie wyboru przez KRS

O przedstawieniu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej Antoniego Tadeusza Bojańczyka, Leszka Boska, Dariusza Czajkowskiego, Pawła Czubika, Tomasza Demendeckiego, Marka Zbigniewa Dobrowolskiego, Pawła Sławomira Księżaka, Joanny Bożeny Lemańskiej, Marcina Łochowskiego, Oktawiana Dariusza Nawrota, Janusza Dariusza Niczyporuka, Adama Janusza Redzika, Mirosława Sadowskiego, Marka Mariana Siwka, Ewy Leokadii Stefańskiej, Aleksandra Bogusława Stępkowskiego, Marii Agnieszki Szczepaniec, Krzysztofa Andrzeja Wiaka, Jacka Widło i Grzegorza Mariana Żmija zadecydował całokształt okoliczności sprawy, w szczególności posiadane przez tych kandydatów długoletnie i zróżnicowane doświadczenie zawodowe, zbieżne z profilem Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego, oraz ich wiedza i predyspozycje, gwarantujące prawidłowe funkcjonowanie tej Izby. W ocenie Rady kandydaci przedstawieni do powołania prezentują bardzo wysoki poziom wiedzy prawniczej, a także cechy osobowościowe predestynujące ich do objęcia urzędu sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych.

Opinia wizytatora

Krajowa Rada Sądownictwa uznała, że kandydat prowadzi bardzo bogatą działalność naukową. Zakres tematyczny, jak i sama liczba jego publikacji naukowych jest imponująca. Spektrum zainteresowań naukowych kandydata jest bardzo szeroki i zbieżny z profilem Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych. W ocenie Rady spełnia on w najwyższym stopniu przesłanki formalne powołania na urząd sędziego Sądu Najwyższego, w szczególności wyróżnia się bardzo wysokim poziomem wiedzy z zakresu historii prawa, prawa cywilnego, praw człowieka, prawa penitencjarnego i szeroko rozumianego prawa karnego. Wiedza merytoryczna kandydata na temat zagadnień należących do właściwości Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych oraz jego predyspozycje osobowościowe do pełnienia urzędu na najwyższym stanowisku sędziowskim zostały ocenione bardzo wysoko podczas wysłuchania przez zespół członków Krajowej Rady Sądownictwa

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Władysław Rzepczyński urodził się 26 września 1960 r. w Czersku. W 1984 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu z ogólną oceną bardzo dobrą. Po odbyciu w latach 1984-1986 etatowej aplikacji sądowej w okręgu Sądu Wojewódzkiego w Słupsku, we wrześniu 1986 r. złożył egzamin sędziowski z łącznym wynikiem bardzo dobrym. Z dniem 19 września 1986 r. został mianowany asesorem sądowym w okręgu Sądu Wojewódzkiego w Słupsku, z jednoczesnym powierzeniem pełnienia czynności sędziowskich na okres dwóch lat. W latach 1988-1990 pełnił obowiązki przewodniczącego Wydziału Pracy. Uchwałą Rady Państwa z dnia 9 czerwca 1989 r. został powołany na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego w Człuchowie. Z dniem 1 maja 1990 r. został powołany na stanowisko Prezesa tego Sądu, na okres czterech lat. W latach 1994-2001 pełnił funkcję Przewodniczącego Wydziału Pracy. W wyniku zrzeczenia się stanowiska sędziego, z dniem 31 stycznia 2001 r. ustał jego stosunek służbowy. Uchwałą Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w Gdańsku z dnia 26 lutego 2001 r. został wpisany na listę radców prawnych tej Izby. Od marca 2001 r. do chwili obecnej wykonuje zawód radcy prawnego, w ramach indywidualnej kancelarii radcy prawnego z siedzibą w Czersku. Od 2013 r. pracuje również jako radca prawny w Urzędzie Miasta i Gminy Czarne, w wymiarze Vz etatu. W latach 2013-2015 był zatrudniony na stanowisku radcy prawnego w Urzędzie Miasta i Gminy Debrzno, w wymiarze 1/2 etatu.

Opinia wizytatora

Pomimo wieloletniego i zróżnicowanego doświadczenia zawodowego, kandydat nie prowadzi jednak działalności naukowej i nie posiada stopnia naukowego z zakresu nauk prawnych. W ocenie Rady nie wykazał, aby wyróżniał się wysokim poziomem wiedzy prawniczej, wymaganym do sprawowania najwyższego urzędu sędziowskiego.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Małgorzata Maria Sieńko urodziła się 14 stycznia 1978 r. w Lublinie. W 2002 r. ukończyła wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie -Skłodowskiej w Lublinie z ogólną oceną bardzo dobrą. Po odbyciu w latach 2003-2006 pozaetatowej aplikacji sądowej w okręgu Sądu Okręgowego w Lublinie, we wrześniu 2006 r. złożyła egzamin sędziowski z łączną oceną dobrą plus. Od marca 2005 r. była zatrudniona na stanowisku asystenta sędziego w Sądzie Okręgowym w Lublinie. Powierzone czynności pełniła w II Wydziale Cywilnym Odwoławczym. Uchwałą Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w Lublinie z dnia 30 października 2006 r. została wpisana na listę radców prawnych tej Izby. Od kwietnia 2007 r. jest zatrudniona w Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, kolejno na stanowiskach radcy i starszego radcy w Departamencie Studiów i Analiz a obecnie na samodzielnym stanowisku radcy Prokuratorii Generalnej. Z dniem 1 kwietnia 2010 r. została powołana do pełnienia funkcji Zastępcy Przewodniczącego Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej Prokuratorii Generalnej. Z dniem 1 stycznia 2012 r. powierzono jej funkcję Wicedyrektora Departamentu Studiów i Analiz Głównego Urzędu Prokuratorii Generalnej. W sierpnia 2016 r. została powołana do pełnienia funkcji Przewodniczącej Komisji Dyscyplinarnej Prokuratorii Generalnej. W maja 2017 r. Prezes Prokuratorii Generalnej powołał ją w skład Kolegium Prokuratorii Generalnej a w czerwcu 2017 r. powierzył jej pełnienie funkcji Przewodniczącej Zespołu Stałego do spraw wewnętrznych i organizacyjnych Prokuratorii Generalnej. Kandydatka bierze udział w konferencjach naukowych, prowadzi szkolenia zawodowe. Jest wykładowcą Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury. Jest współautorką Komentarza do Kodeksu postępowania cywilnego, pod redakcją naukową Małgorzaty Manowskiej. Jest również zaangażowana w prace nad komentarzem do ustawy o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej.

Opinia wizytatora

Pomimo wieloletniego i zróżnicowanego doświadczenia zawodowego, kandydatka nie prowadzi jednak działalności naukowej i nie posiada stopnia naukowego z zakresu nauk prawnych. W ocenie Rady nie wykazała, aby wyróżniała się wysokim poziomem wiedzy prawniczej, wymaganym do sprawowania najwyższego urzędu sędziowskiego.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Lech Wiesław Skoczyński urodził się 17 lutego 1960 r. w Lublinie. W 1982 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie z ogólną oceną bardzo dobrą. Od października 1982 r. do września 1992 r. był zatrudniony na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, kolejno na stanowiskach asystenta stażysty, asystenta i starszego asystenta. W 1984 r. złożył egzamin sędziowski a w 1985 r. egzamin radcowski. W latach 1985-1999 wykonywał zawód radcy prawnego. Od stycznia 1993 r. do kwietnia 1995 r. pracował na stanowisku Dyrektora Wydziału Organizacji i Nadzoru w Urzędzie Wojewódzkim w Lublinie. W 1993 r. złożył egzamin adwokacki i został wpisany na listę adwokatów. W roku akademickim 1995/1996 prowadził zajęcia dydaktyczne z zakresu prawa karnego procesowego na Wydziale Prawa Kanonicznego i Świeckiego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Od 1999 r. wykonuje zawód adwokata w indywidualnej kancelarii adwokackiej. Pełnił także różne funkcje, m.in. prezesa zarządu, przewodniczącego i członka rad nadzorczych w spółkach prawa handlowego oraz likwidatora. Jest autorem publikacji naukowych.

Opinia wizytatora

Pomimo wieloletniego i zróżnicowanego doświadczenia zawodowego, kandydat nie prowadzi jednak działalności naukowej i nie posiada stopnia naukowego z zakresu nauk prawnych. W ocenie Rady nie wykazał, aby wyróżniał się wysokim poziomem wiedzy prawniczej, wymaganym do sprawowania najwyższego urzędu sędziowskiego.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Grzegorz Marcin Słodkiewicz urodził się 2 grudnia 1975 r. w Gliwicach. W 2001 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach z ogólną oceną dobrą plus. W latach 2001-2003 był zatrudniony jako asystent w kancelarii radców prawnych w Katowicach. W latach 2003-2004 pracował jako specjalista do spraw prawnych w Domu Obrotu Wierzytelnościami „Cash Flow” S.A. w Dąbrowie Górniczej. Po odbyciu w latach 2003-2006 aplikacji sądowej w okręgu Sądu Okręgowego w Gliwicach, we wrześniu 2006 r. złożył egzamin sędziowski z łącznym wynikiem dobrym. W latach 2004-2005 oraz od stycznia do kwietnia 2006 r. pracował w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Handlowo -Usługowym „Legro” Sp. z o.o. w Zabrzu. Od lipca do grudnia 2005 r. był zatrudniony 66 na stanowisku asystenta sędziego w Sądzie Okręgowym w Gliwicach. Obowiązki wykonywał w III Wydziale Cywil nym-Odwoławczym. Uchwałą Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w Katowicach z dnia 13 listopada 2006 r. został wpisany na listę radców prawnych tej Izby. Od 1 maja 2007 r. do chwili obecnej wykonuje zawód radcy prawnego. Prowadzi indywidualną kancelarię radcy prawnego i jednocześnie od czerwca 2007 r. jest zatrudniony na podstawie stosunku pracy w Biurze Radców Prawnych Urzędu Miasta Rybnika w wymiarze pełnego etatu, przy czym w latach 2011-2017 wykonywał zawód radcy prawnego również w ramach spółki cywilnej. Od 2010 r. pełni funkcję członka Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w Katowicach. Brał udział w szkoleniach zawodowych.

Opinia wizytatora

Kandydat wykonuje od ponad dziesięciu lat zawód radcy prawnego. Nie prowadzi działalności naukowej i nie posiada stopnia naukowego z zakresu nauk prawnych. W ocenie Rady nie wykazał, aby wyróżniał się wysokim poziomem wiedzy prawniczej, wymaganym do sprawowania najwyższego urzędu sędziowskiego.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Ewa Leokadia Stefańska urodziła się 9 grudnia 1969 r. w Warszawie. W 1993 r. ukończyła wyższe studia ekonomiczne w kierunku polityki gospodarczej na Wydziale EkonomicznoSpołecznym Szkoły Głównej Handlowej z wynikiem bardzo dobrym. W 1996 r. ukończyła wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego z wynikiem bardzo dobrym. Po obyciu w latach 1996-1998 aplikacji sądowej w okręgu Sądu Wojewódzkiego w Warszawie, we wrześniu 1998 r. złożyła egzamin sędziowski z wynikiem bardzo dobrym. W latach 1998-2001 pracowała na stanowisku asesora sądowego. Z dniem 21 lutego 2001 r. została powołana na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie. Orzekała w pionie cywilnym. Pełniła funkcję Kierownika Sekcji w I Wydziale Cywilnym a następnie funkcję Przewodniczącej II Wydziału Cywilnego. Z dniem 1 września 2005 r. została przeniesiona na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi w Warszawie a z dniem 1 stycznia 2006 r., w związku ze zniesieniem tego Sądu, na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Północ w Warszawie. Orzekała w wydziałach cywilnych. Z dniem 27 kwietnia 2006 r. została powołana na stanowisko sędziego Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie. Powierzono jej funkcję Przewodniczącej II Wydziału Cywilnego. Przy czym od 1 czerwca 2007 r. do 14 stycznia 2010 r. orzekała w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie, w wymiarze jednej sesji w miesiącu, w ramach stałej delegacji. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 grudnia 2009 r. została powołana na stanowisko sędziego Sądu Apelacyjnego w Warszawie. Początkowo orzekała w VI Wydziale Cywilnym a od 1 października 2017 r. do chwili obecnej orzeka w VII Wydziale Gospodarczym tego Sądu. Od kwietnia do czerwca 2017 r. była delegowana do pełnienia czynności sędziowskich w Sądzie Najwyższym - Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych. Uchwałą Rady Naukowej Instytutu Nauk Prawno-Administracyjnych Uniwersytetu Warszawskiego z dnia 8 kwietnia 2002 r. uzyskała stopień naukowy doktora nauk prawnych (rozprawa doktorska „Ewolucja prawa mieszkaniowego w Polsce na tle zasadniczych trendów w krajach Unii Europejskiej”). Od 1 października 2002 r. jest zatrudniona w Katedrze Prawa i Postępowania Administracyjnego w Instytucie Nauk Prawno-Administracyjnych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Prowadzi działalność naukową i dydaktyczną. Zainteresowania naukowe kandydatki obejmują problematykę z zakresu prawa mieszkaniowego, gospodarowania nieruchomościami, działań administracji podejmowanych w sferze prawa cywilnego i odpowiedzialności za działania administracji. W 2008 r. ukończyła roczne studia podyplomowe z zakresu prawa cywilnego i postępowania cywilnego, zorganizowane przez Krajowe Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury oraz Polską Akademię Nauk. Od 2012 r. jest wykładowcą Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury. Prowadzi zajęcia również dla aplikantów radcowskich i notarialnych oraz dla uczestników podyplomowego studium prawa konkurencji, zorganizowanego przez Polską Akademię Nauk (wykład na temat postępowania antymonopolowego przed sądami I i II instancji oraz przed Sądem Najwyższym).

Uzasadnienie wyboru przez KRS

O przedstawieniu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej Antoniego Tadeusza Bojańczyka, Leszka Boska, Dariusza Czajkowskiego, Pawła Czubika, Tomasza Demendeckiego, Marka Zbigniewa Dobrowolskiego, Pawła Sławomira Księżaka, Joanny Bożeny Lemańskiej, Marcina Łochowskiego, Oktawiana Dariusza Nawrota, Janusza Dariusza Niczyporuka, Adama Janusza Redzika, Mirosława Sadowskiego, Marka Mariana Siwka, Ewy Leokadii Stefańskiej, Aleksandra Bogusława Stępkowskiego, Marii Agnieszki Szczepaniec, Krzysztofa Andrzeja Wiaka, Jacka Widło i Grzegorza Mariana Żmija zadecydował całokształt okoliczności sprawy, w szczególności posiadane przez tych kandydatów długoletnie i zróżnicowane doświadczenie zawodowe, zbieżne z profilem Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego, oraz ich wiedza i predyspozycje, gwarantujące prawidłowe funkcjonowanie tej Izby. W ocenie Rady kandydaci przedstawieni do powołania prezentują bardzo wysoki poziom wiedzy prawniczej, a także cechy osobowościowe predestynujące ich do objęcia urzędu sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych.

Opinia wizytatora

Pozytywne opinie o kandydatce sporządzili Prezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie i Przewodniczący VII Wydziału Gospodarczego tego Sądu. Kandydatka z powodzeniem łączy działalność orzeczniczą z pracą naukowo-dydaktyczną. Posiada cenne doświadczenie w pełnieniu czynności sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych. W ocenie Rady w najwyższym stopniu spełnia przesłanki formalne powołania na urząd sędziego Sądu Najwyższego, w szczególności wyróżnia się bardzo wysokim poziomem wiedzy z zakresu prawa cywilnego, gospodarczego, administracyjnego, a także z zakresu procedury administracyjnej i sądowoadministracyjnej. Wiedza merytoryczna kandydatki na temat zagadnień należących do właściwości Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych oraz jej predyspozycje osobowościowe do pełnienia urzędu na najwyższym stanowisku sędziowskim zostały ocenione bardzo wysoko podczas wysłuchania przez zespół członków Krajowej Rady Sądownictwa. Nie bez znaczenia dla oceny tej kandydatki pozostaje fakt, że w postępowaniu nominacyjnym na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych (M.P. z 2017 r. poz. 729) uzyskała ona poparcie Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Sądu Najwyższego oraz poparcie Zgromadzenia tej Izby (postępowanie w przedmiocie przedstawienia Prezydentowi RP wniosku o powołanie Ewy Leokadii Stefańskiej na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych ostatecznie umorzono na podstawie art. 113 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym).

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Ewa Teresa Stryczyńska urodziła się 21 października 1961 r. w Poznaniu. W 1985 r. ukończyła wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu z ogólną oceną bardzo dobrą z wyróżnieniem. Od sierpnia 1985 r. do grudnia 1989 r. była zatrudniona na stanowisku stażysty-referenta w Sądzie Wojewódzkim w Poznaniu. Po odbyciu pozaetatowej aplikacji sądowej w okręgu Sądu Wojewódzkiego w Poznaniu, w lutym 1989 r. złożyła egzamin sędziowski z łącznym wynikiem dostatecznym. Od stycznia do listopada 1990 r. była zatrudniona na stanowisku starszego specjalisty w Obywatelskim Klubie Parlamentarnym - Biurze Posłów i Senatorów Województwa Poznańskiego. W dniu 15 listopada 1990 r. została mianowana przez Ministra Sprawiedliwości asesorem sądowym, z powierzeniem wykonywania czynności służbowych w Sądzie Rejonowym w Poznaniu. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 lutego 1992 r. została powołana do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Rejonowego w Poznaniu. Orzekała w Wydziale Pracy. W okresie od 1 września 1993 r. do 31 sieipnia 1995 r. pełniła obowiązki sędziego w Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Pragi w Warszawie, w ramach delegacji udzielonej przez Ministra Sprawiedliwości. Delegacja ta ulegała następnie kilkakrotnemu przedłużeniu. Z dniem 1 czerwca 1998 r. została na swój wniosek przeniesiona przez Ministra Sprawiedliwości na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi w Warszawie. Przez cały czas orzekała w VII Wydziale Pracy tego Sądu. Z dniem 8 września 1998 r. została delegowana do pełnienia obowiązków w Biurze Ministra w Ministerstwie Sprawiedliwości, gdzie powierzono jej funkcję Przewodniczącej Zespołu do spraw badania akt sędziów i prokuratorów w stanie spoczynku. W okresie od kwietnia 1999 r. do marca 2002 r. pełniła w Ministerstwie Sprawiedliwości funkcję Dyrektora Departamentu Kadr i Szkolenia. W okresie pracy w Ministerstwie w ramach udzielonej delegacji orzekała w Wydziale Pracy Sądu Okręgowego w Krakowie (w wymiarze jednej sesji w miesiącu). Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 września 2000 r. została powołana do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie (nadal orzekała jednak na delegacji w Sądzie Okręgowym w Krakowie). Z dniem 31 sieipnia 2001 r. została delegowana do orzekania w XII Wydziale Pracy Sądu Okręgowego w Warszawie (w wymiarze jednej sesji w miesiącu). Dopiero w czerwcu 2002 r., po rezygnacji z funkcji Dyrektora Departamentu Kadr i Szkolenia w Ministerstwie Sprawiedliwości, wróciła do orzekania w Sądzie Okręgowym w Warszawie. Od 2 lipca do 30 września 2002 r. pełniła obowiązki wizytatora do spraw pracy w XIX Wydziale Wizytacyjnym a z dniem 1 października 2002 r. objęła tę funkcję. Pełniła ją do 14 grudnia 2006 r. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dniem 6 stycznia 2006 r. została powołana w skład Krajowej Rady Sądownictwa. Mandat sprawowała do września 2010 r. Jednocześnie od września 2006 r. do marca 2009 r. pełniła funkcję Zastępcy Dyrektora Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury. W latach 2009-2017 była członkiem Rady Programowej Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury. W 2011 r. Prezes Sądu Okręgowego w Warszawie powierzył jej funkcję Kierownika Zespołu do spraw kontroli zarządczej, a w styczniu 2012 r. powołał ją do pełnienia funkcji wizytatora do spraw pracy i ubezpieczeń społecznych. Z dniem 1 lutego 2013 r. kandydatka objęła także funkcję Przewodniczącej XXI Wydziału Pracy. W związku z delegowaniem do orzekania w pełnym wymiarze w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie z dniem 31 maja 2013 r. złożyła rezygnację ze wszystkich funkcji pełnionych w Sądzie Okręgowym w Warszawie. Od maja 2013 r. do czerwca 2015 r. pełniła obowiązki sędziego w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie, orzekając w III Wydziale Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 maja 2015 r. została powołana do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Apelacyjnego w Warszawie. Z dniem 29 czerwca 2015 r. Minister Sprawiedliwości delegował ją do pełnienia czynności w Biurze Krajowej Rady Sądownictwa, gdzie została powierzona jej funkcja Dyrektora Wydziału Prawnego. Z dniem 18 marca 2018 r. została odwołana z delegacji do Biura Krajowej Rady Sądownictwa. Do chwili obecnej orzeka w III Wydziale Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Apelacyjnego w Warszawie. W latach 1999-2002 kandydatka kilkakrotnie pełniła funkcję Przewodniczącej Komisji do spraw przeprowadzenia egzaminu sędziowskiego przy Ministrze Sprawiedliwości. W okresie od 2006 r. do 2009 r. wielokrotnie brała udział w przedsięwzięciach Departamentu Szkolenia Ustawicznego i Nadzoru nad Aplikacjami Prawniczymi Ministerstwa Sprawiedliwości, takich jak opracowanie pytań testowych i opisowych na aplikację referendarską, szkolenia referendarzy sądowych, opracowanie testów na egzaminy konkursowe dla kandydatów na aplikacje sądową czy kazusów i pytań na część ustną egzaminu sędziowskiego. W 2002 r. otrzymała podziękowania od Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej za wkład wniesiony w tworzenie zespołu prokuratorów tego Instytutu - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Od 2004 r. prowadzi zajęcia dydaktyczne, m.in. dla aplikantów sądowych, radcowskich i adwokackich, dla asystentów, a także dla sędziów, w tym jako wykładowca Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury. Decyzją Szefa Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 stycznia 2007 r. została powołana w skład Zespołu do opracowania projektu zmiany Konstytucji RP oraz ustaw regulujących ustrój sadów. W 2008 r. weszła w skład zespołu powołanego przez Ministra Sprawiedliwości w celu opracowania programu aplikacji ogólnej, sędziowskiej i prokuratorskiej w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury. Kandydatka podnosi kwalifikacje zawodowe, biorąc udział w licznych w szkoleniach zawodowych. W 2008 r. ukończyła z wynikiem bardzo dobrym Podyplomowe Studium Prawa Pracy dla sędziów sądów powszechnych, zorganizowane przez Krajowe Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury we współpracy z Instytutem Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. W 2009 r. ukończyła, również z wynikiem bardzo dobrym, studia podyplomowe w zakresie Organizacji i Zarządzania w Wymiarze Sprawiedliwości na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W kwietniu 2018 r. została zaproszona przez Wydawnictwo C.H. Beck w Warszawie do zredagowania części komentarza do Kodeksu postępowania cywilnego w ramach pracy zespołowej pod redakcją naukową SSA dr. hab. Tomasza Szanciło.

Opinia wizytatora

Pozytywne opinie na temat kwalifikacji i pracy kandydatki sporządzili Wiceprezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie i Zastępca Przewodniczącej III Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych tego Sądu oraz Prezes Sądu Okręgowego w Warszawie - za okres pracy kandydatki w tym Sądzie. Pomimo wieloletniego i zróżnicowanego doświadczenia zawodowego, kandydatka nie prowadzi jednak działalności naukowej. W ocenie Krajowej Rady Sądownictwa nie wykazała, aby wyróżniała się wysokim poziomem wiedzy prawniczej, wymaganym do sprawowania najwyższego urzędu sędziowskiego, w stopniu wyższym niż rekomendowani kandydaci. Rada uwzględniła, że zespół członków Kraj owej Rady Sądownictwa rekomendował kandydatkę na pierwszym miejscu listy rekomendacyjnej. Rada uwzględniła również to, że przez znaczną część kariery sędziowskiej kandydatka orzekała w ograniczonym zakresie, w związku z pełnieniem innych funkcji publicznych.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Maria Agnieszka Szczepaniec urodziła się 20 stycznia 1971 r. w Lubieńcu. W 1998 r. ukończyła wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie z wynikiem bardzo dobrym. Od 1999 r. jest zatrudniona w Katedrze Prawa Karnego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, początkowo na stanowisku asystenta, następnie adiunkta, a od 1 lipca 2014 r. na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W dniu 16 czerwca 2003 r. uzyskała stopień naukowy doktora nauk prawnych, nadany uchwałą Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (rozprawa doktorska „Przekroczenie granic obrony koniecznej motywowane strachem bądź wzburzeniem”). W dniu 27 września 2013 r. uzyskała zaś stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych, również nadany uchwałą Rady tego Wydziału (rozprawa habilitacyjna „Teoria ekonomiczna w prawie karnym”). Kandydatka prowadzi działalność naukową i dydaktyczną. Głównym przedmiotem jej zainteresowań naukowych jest prawo karne materialne, prawo karne procesowe, a także kryminologia i kryminalistyka. W okresie od 1 grudnia 2014 r. do 31 października 2017 r. wykonywała zawód adwokata.

Uzasadnienie wyboru przez KRS

O przedstawieniu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej Antoniego Tadeusza Bojańczyka, Leszka Boska, Dariusza Czajkowskiego, Pawła Czubika, Tomasza Demendeckiego, Marka Zbigniewa Dobrowolskiego, Pawła Sławomira Księżaka, Joanny Bożeny Lemańskiej, Marcina Łochowskiego, Oktawiana Dariusza Nawrota, Janusza Dariusza Niczyporuka, Adama Janusza Redzika, Mirosława Sadowskiego, Marka Mariana Siwka, Ewy Leokadii Stefańskiej, Aleksandra Bogusława Stępkowskiego, Marii Agnieszki Szczepaniec, Krzysztofa Andrzeja Wiaka, Jacka Widło i Grzegorza Mariana Żmija zadecydował całokształt okoliczności sprawy, w szczególności posiadane przez tych kandydatów długoletnie i zróżnicowane doświadczenie zawodowe, zbieżne z profilem Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego, oraz ich wiedza i predyspozycje, gwarantujące prawidłowe funkcjonowanie tej Izby. W ocenie Rady kandydaci przedstawieni do powołania prezentują bardzo wysoki poziom wiedzy prawniczej, a także cechy osobowościowe predestynujące ich do objęcia urzędu sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych.

Opinia wizytatora

Kandydatka prowadzi działalność naukowo-dydaktyczną i posiada kilkuletnie doświadczenie w wykonywaniu zawodu adwokata. W ocenie Rady w najwyższym stopniu spełnia przesłanki formalne powołania na urząd sędziego Sądu Najwyższego, w szczególności wyróżnia się bardzo wysokim poziomem wiedzy z zakresu prawa karnego.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Jacek Marek Węgrzynowski urodził się 29 września 1958 r. w Lęborku. W 1985 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach z wynikiem dobrym. Przed przystąpieniem do aplikacji adwokackiej pracował jako kurator do spraw nieletnich przy Sądzie Rejonowym w Sosnowcu. Po odbyciu aplikacji adwokackiej, w marcu 1989 r. złożył egzamin adwokacki z łącznym wynikiem dobrym. Uchwałą Okręgowej Rady Adwokackiej w Katowicach z dnia 11 kwietnia 1989 r. został wpisany na listę adwokatów. Zawód adwokata wykonywał początkowo w ramach zespołu adwokackiego, a od 1991 r. do chwili obecnej wykonuje go w ramach praktyki indywidualnej. Orzeczeniem Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Katowicach z dnial9 maja 2017 r., sygn. akt SD 8/17, została mu wymierzona kara dyscyplinarna - kara pieniężna w wysokości 24.000 zł.

Opinia wizytatora

Kandydat legitymuje się wieloletnim doświadczeniem zawodowym. Jednakże nie prowadzi działalności naukowej i nie posiada stopnia naukowego z zakresu nauk prawnych. W ocenie Rady nie wykazał, aby wyróżniał się wysokim poziomem wiedzy prawniczej, wymaganym do sprawowania najwyższego urzędu sędziowskiego. Prawomocne ukaranie karą dyscyplinarną niewątpliwie rzutuje też negatywnie na ocenę przydatności kandydata do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Jacek Widio urodził się 15 lutego 1970 r. w Jarosławiu. W 1994 ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa Kanonicznego i Świeckiego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W latach 1994-1996 odbywał aplikację sądową pozaetatową w okręgu Sądu Wojewódzkiego w Zamościu, zakończoną złożeniem egzaminu sędziowskiego z łączną oceną bardzo dobrą. Z dniem 1 stycznia 1997 r. został mianowany asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym w Radzyniu Podlaskim. Powierzone czynności sędziowskie wykonywał w wydziałach: rodzinnym, cywilnym, ksiąg wieczystych i karnym. Od dnia 1 stycznia 1998 r. pełnił czynności sędziowskie jako asesor sądowy w Sądzie Rejonowym w Lublinie. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 grudnia 1998 r. został powołany na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego w Lublinie. Orzekał w wydziałach cywilnym i gospodarczym. Od października 2001 r. do marca 2010 r. pełnił funkcję Przewodniczącego XII Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów a od kwietnia do grudnia 2010 r. funkcję Przewodniczącego XVI Wydziału Cywilnego. W związku z reorganizacją Sądu Rejonowego w Lublinie został przeniesiony z dniem 1 stycznia 2011 r. na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie. Od stycznia 2011 r. do czerwca 2012 r. pełnił funkcję Przewodniczącego VI Wydziału Cywilnego (e-sąd) w tym Sądzie a od lutego 2011 r. do czerwca 2012 r. funkcję Wiceprezesa tego Sądu. W 2011 r. został pełnomocnikiem Krajowego Koordynatora ds. Informatyzacji Sądownictwa przy Sądzie Okręgowym w Lublinie. W tym samym roku został powołany w skład Rady ds. Efektywności Wymiaru Sprawiedliwości przy Ministrze Sprawiedliwości. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 lipca 2013 r. został powołany na stanowisko sędziego Sądu Okręgowego w Lublinie. Orzeka w IX Wydziale Gospodarczym. W 2015 r. został powołany w charakterze eksperta w skład Zespołu Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw zabezpieczeń wierzytelności. W 2018 r. był kilkakrotnie delegowany do orzekania w Sądzie Apelacyjnym w Lublinie, w ramach pojedynczych sesji (w sprawach cywilnych, gospodarczych i rodzinnych). Od 1995 r. kandydat jest zatrudniony na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, obecnie na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Od 2010 r. pełni funkcję kierownika Katedry Międzynarodowego i Europejskiego Prawa Prywatnego. W 2001 r. obronił rozprawę doktorską „Charakter prawny czynności zbycia przedsiębiorstwa”. Uchwałą Rady Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II z dnia 12 maja 2009 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych (rozprawa habilitacyjna „Zastaw rejestrowy na prawach”). Za przedstawioną rozprawę habilitacyjną uzyskał nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, I Nagrodę Prezesa Urzędu Patentowego za najlepszą rozprawę habilitacyjną z zakresu praw własności przemysłowej, wyróżnienie Prezesa Związków Banków Polskich oraz nagrodę Rektora KUL za wyróżniającą się rozprawę habilitacyjną. Zainteresowania naukowe kandydata dotyczą problematyki z zakresu szeroko rozumianego prawa cywilnego i prawa postępowania cywilnego. Kandydat prowadzi działalność naukową i dydaktyczną. Jest autorem kilku glos. W 2011 r. wszedł w skład Kolegium Redakcyjnego kwartalnika „Na wokandzie”. W 2012 r. został powołany na członka Komisji egzaminacyjnej na aplikację ogólną w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, a od 2017 r. prowadzi w tej Szkole wykłady dla sędziów.

Uzasadnienie wyboru przez KRS

O przedstawieniu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej Antoniego Tadeusza Bojańczyka, Leszka Boska, Dariusza Czajkowskiego, Pawła Czubika, Tomasza Demendeckiego, Marka Zbigniewa Dobrowolskiego, Pawła Sławomira Księżaka, Joanny Bożeny Lemańskiej, Marcina Łochowskiego, Oktawiana Dariusza Nawrota, Janusza Dariusza Niczyporuka, Adama Janusza Redzika, Mirosława Sadowskiego, Marka Mariana Siwka, Ewy Leokadii Stefańskiej, Aleksandra Bogusława Stępkowskiego, Marii Agnieszki Szczepaniec, Krzysztofa Andrzeja Wiaka, Jacka Widło i Grzegorza Mariana Żmija zadecydował całokształt okoliczności sprawy, w szczególności posiadane przez tych kandydatów długoletnie i zróżnicowane doświadczenie zawodowe, zbieżne z profilem Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego, oraz ich wiedza i predyspozycje, gwarantujące prawidłowe funkcjonowanie tej Izby. W ocenie Rady kandydaci przedstawieni do powołania prezentują bardzo wysoki poziom wiedzy prawniczej, a także cechy osobowościowe predestynujące ich do objęcia urzędu sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych.

Opinia wizytatora

W przekonaniu Krajowej Rady Sądownictwa kandydat z powodzeniem łączy działalność orzeczniczą z pracą naukowo-dydaktyczną. W ocenie Rady w najwyższym stopniu spełnia przesłanki formalne powołania na urząd sędziego Sądu Najwyższego, w szczególności wyróżnia się bardzo wysokim poziomem wiedzy, zwłaszcza z zakresu prawa cywilnego i prawa postępowania cywilnego, a także prawa gospodarczego. Wiedza merytoryczna kandydata na temat zagadnień należących do właściwości Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych oraz jego predyspozycje osobowościowe do pełnienia urzędu na najwyższym stanowisku sędziowskim zostały ocenione bardzo wysoko podczas wysłuchania przez zespół członków Krajowej Rady Sądownictwa.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Rafa! Arkadiusz Zawalski urodził się 8 sierpnia 1972 r. w Ciechanowie. W 1996 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu z ogólną oceną dobrą. Po odbyciu aplikacji prokuratorskiej w okręgu Prokuratury Wojewódzkiej w Warszawie, we wrześniu 1998 r. złożył egzamin prokuratorski z wynikiem ogólnym dobrym. Od listopada do grudnia 1998 r. był zatrudniony na stanowisku starszego specjalisty w Biurze Generalnego Inspektora Danych Osobowych. Od stycznia 1999 r. do czerwca 2005 r. był zatrudniony w Prokuraturze Okręgowej w Warszawie, początkowo na stanowisku asesora Prokuratury Rejonowej Warszawa-Żoliborz w Warszawie, a od stycznia 2001 r. na stanowisku prokuratora tej Prokuratury. Po rezygnacji z wykonywania zawodu prokuratora, na podstawie uchwały Okręgowej Rady Adwokackiej w Płocku z dnia 1 września 2005 r. został wpisany na listę adwokatów. W związku z przeniesieniem siedziby kancelarii adwokackiej na teren Izby Adwokackiej w Warszawie, uchwałą z dnia 9 sierpnia 2007 r. został wpisany na listę adwokatów tej Izby. Z dniem 27 czerwca 2016 r. został skreślony z listy adwokatów w związku z powołaniem go do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 maja 2016 r. Do chwili obecnej orzeka w VII Wydziale Cywilnym tego Sądu

Opinia wizytatora

Kandydat legitymuje się wieloletnim doświadczeniem zawodowym, ale zaledwie od dwóch lat pełni urząd na stanowisku sędziego. Nie prowadzi działalności naukowej i nie posiada stopnia naukowego z zakresu nauk prawnych. W ocenie Rady nie wykazał, aby wyróżniał się wysokim poziomem wiedzy prawniczej, wymaganym do sprawowania najwyższego urzędu sędziowskiego. Nie zachodzą zatem przesłanki uzasadniające tak szybki awans kandydata do Sądu Najwyższego, z pominięciem innych szczebli sądownictwa powszechnego.

Sylwetka kandydata (z uchwały KRS)

Grzegorz Marian Żmij urodził się 10 stycznia 1972 r. w Katowicach. W 1996 r. ukończył wyższe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego z oceną bardzo dobrą. W roku 1997 ukończył z wynikiem celującym studia podyplomowe na Uniwersytecie w Trewirze. Uchwałą Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego z dnia 26 czerwca 2001 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych (rozprawa doktorska „Waluta świadczenia pieniężnego w międzynarodowym obrocie handlowym”). Od 1 października 2001 r. jest zatrudniony na tym Wydziale na stanowisku adiunkta w Katedrze Prawa Cywilnego i Prawa Prywatnego Międzynarodowego. W 2002 r. rozprawa doktorska kandydata uzyskała wyróżnienie w XXXVII Ogólnopolskim Konkursie „Państwa i prawa” na najlepsze prace habilitacyjne i doktorskie. Uchwałą Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach z 15 kwietnia 2014 r. uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych (rozprawa habilitacyjna „Firma w prawie prywatnym międzynarodowym”). Prowadzi działalność naukową i dydaktyczną. Był wielokrotnie nagradzany za sposób prowadzenia tej działalności przez Rektora Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jest zaangażowany w promocję Uczelni za granicą, od lat współtworząc i zarządzając międzynarodowymi programami wymiany naukowej dla doktorantów i studentów. Pełni różne funkcje w jej strukturach, m.in. jako członek Komisji Dyscyplinarnej ds. Nauczycieli akademickich. Po odbyciu aplikacji radcowskiej złożył egzamin radcowski w 2002 r., z wynikiem dobrym plus. Od 21 września 2002 r. wykonuje zawód radcy prawnego. Specjalizuje się w krajowym i międzynarodowym arbitrażu handlowym i inwestycyjnym, w prawie prywatnym międzynarodowym, międzynarodowym prawie handlowym, także w szwajcarskim i niemieckim prawie cywilnym (handlowym) oraz w prawie zobowiązań i prawie spółek. Pełnił rolę doradcy, eksperta i arbitra w sporach międzynarodowych i superarbitra w sporach krajowych.

Uzasadnienie wyboru przez KRS

O przedstawieniu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej Antoniego Tadeusza Bojańczyka, Leszka Boska, Dariusza Czajkowskiego, Pawła Czubika, Tomasza Demendeckiego, Marka Zbigniewa Dobrowolskiego, Pawła Sławomira Księżaka, Joanny Bożeny Lemańskiej, Marcina Łochowskiego, Oktawiana Dariusza Nawrota, Janusza Dariusza Niczyporuka, Adama Janusza Redzika, Mirosława Sadowskiego, Marka Mariana Siwka, Ewy Leokadii Stefańskiej, Aleksandra Bogusława Stępkowskiego, Marii Agnieszki Szczepaniec, Krzysztofa Andrzeja Wiaka, Jacka Widło i Grzegorza Mariana Żmija zadecydował całokształt okoliczności sprawy, w szczególności posiadane przez tych kandydatów długoletnie i zróżnicowane doświadczenie zawodowe, zbieżne z profilem Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego, oraz ich wiedza i predyspozycje, gwarantujące prawidłowe funkcjonowanie tej Izby. W ocenie Rady kandydaci przedstawieni do powołania prezentują bardzo wysoki poziom wiedzy prawniczej, a także cechy osobowościowe predestynujące ich do objęcia urzędu sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych.

Opinia wizytatora

Pozytywną opinię o kwalifikacjach zawodowych i walorach osobowościowych kandydata przedłożył Dziekan Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W przekonaniu Krajowej Rady Sądownictwa kandydat z powodzeniem łączy działalność naukowo-dydaktyczną z pracą radcy prawnego. Jego interdyscyplinarne zainteresowania odpowiadają profilowi Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych, której powierzony został szeroki zakres właściwości. W ocenie Rady kandydat spełnia w najwyższym stopniu przesłanki formalne powołania na urząd sędziego Sądu Najwyższego, w szczególności wyróżnia się bardzo wysokim poziomem wiedzy, zwłaszcza z zakresu prawa cywilnego i prawa handlowego. Wiedza merytoryczna kandydata na temat nowotworzonej Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych oraz jego predyspozycje osobowościowe do pełnienia urzędu na najwyższym stanowisku sędziowskim zostały ocenione bardzo wysoko podczas wysłuchania przez zespół członków Krajowej Rady Sądownictwa.